حال فارغ از اینکه دلیل پرخاشگری کودک چیست میتوان با رعایت موارد زیر تا حدی به کاهش پرخاشگری کودکمان کمک کرد.<br>1-تنبیه کودک راکاملاچه کلامی وبدنی قطع کنید.<br>۲-به هیچ عنوان فرزندتان را سرزنش نکنید.<br>۳-نقاط قوت و توانمندی های فرزندتان را هر روز مرورکنیدومرتب به او بگوییدکه تو امروز چقدر قشنگ کارهایت را انجام دادی،آفرین<br>۴-برنامه های خشن تلویزیون و موبایل رو به صورت کامل قطع کنید.<br>۵-به فرزندتان کمک کنیدتا کم کم یادبگیرد احساسات وهیجاناتش را به صورت کلامی ابراز کند و خودتان باید دراین امر پیش قدم باشید.<br>۶-تلاش کنید همیشه در تیم فرزندتان باشیدو با او دوستی وصمیمیت برقرار کنید.وحتی هنگام نه گفتن هم با او دوست باشید.<br>۷-تشویق انها به ورزش کردن<br>‍ ‌۸-گاه میتوانید دست‌های کودک پرخاشگر را به مدت 15 ثانیه در دستتان گرفته و در چشمان او نگاه کنید. این رفتار باید خنثی و بدون اخم کردن باشد. از طرفی نباید کلامی بین 2 طرف رد و بدل شود. هر چند بی‌توجهی می‌تواند موجب خاموشی رفتار پرخاشگرانه شود، اما ممکن است کودک پس از مدتی از این شیوه برای رسیدن به خواسته‌هایش استفاده کند. بنابراین توجه به گریه او می‌تواند دوباره رفتار نادرست گریه کردن برای رسیدن به خواسته‌ را در او به وجود آورد .توجه به رفتارهای پرخاشگرانه کودک می‌تواند موجب تثبیت آن شود بنابر این بهترین واکنش خنثی بودن است.<br>۹- بر رفتارها و برخوردهای خودتان دقت كنید. با شخصیت و ویژگی‌های رفتاری خود آشنا شوید و اگر نیاز به بهبودی دارند، آنهارا بهبود بخشید.<br>۱۰-در كنار فرزند خود باشید، نه در مقابل او. این را بدانید كه هر رفتاری دلیلی دارد پس هنگام بروز رفتارهای عصبی با حفظ آرامش خود سعی كنید علت را بیابید. تلاش كنید مساله را از دریچه ذهن فرزند خود ببینید. این یك رفتار همدلانه است. با او همدلی كنید. زمان بروز خشم و عصبانیت اصلا زمان مناسبی برای نصیحت نیست. وقتی رابطه مطلوب است با فرزند خود صحبت كنید و ارتباطی صمیمانه را بین خودتان شكل دهید حالا در خلال این رابطه صمیمی بیشتر می‌توانید بر او تاثیر بگذارید.<br>۱۱-وقتی عصبانیت و پرخاشگری بروز می‌كند سعی كنید با لحنی آرام و در عین حال قاطع با او صحبت كنید. این گونه خشم او نیز كنترل می‌شود.همچنین در برخورد با فرزندان خود چه در تشویق و چه در تنبیه، منصفانه و عادلانه برخورد كنید. اطلاعات و آگاهی‌های خود را در مورد مراحل رشد فرزندان و ویژگی‌های هر دوره افزایش دهید تا بهتر بتوانید با فرزند خود ارتباط برقرار كنید.<br>۱۲-در برخورد با کودکی که می خواهد همه چیز را با جیغ و گریه به دست آورد، به هیچ وجه نباید به جیغ‌های او اعتنا کرد. وقتی یک کودک با جیغ‌زدن یا پرخاشگری به خواسته‌های خود می‌رسد، می‌آموزد که این رفتار را تکرار کند. اگر پدر و مادر به جیغ‌‌زدن فرزندان خود توجه کنند، این رفتار را در او تقویت می‌کنند.در چنین وضعیتی باید از تکنیک نادیده گرفتن، استفاده کرد. یعنی در کنار او هستیم ولی نه به او نگاه می‌کنیم نه با او حرف می‌زنیم، فقط خودمان را مشغول می کنیم بدون این‌که با او ارتباط برقرار کنیم. این طوری کودک متوجه میشود بدون ارتباط با پدر و مادر، هیچ لذتی برایش وجود نخواهد داشت. اگر این کار را ادامه دهیم رفتار ناپسندش را ترک میکند.در کنار نادیده گرفتن، باید به تقویت رفتارهای مثبت کودک هم توجه کنیم تا میزان پرخاشگری کم شود. باید کاری کنیم که کودک حس کند راه دیگری نیز وجود دارد که میتواند به پدر و مادرش نزدیک شود و با داد و فریاد به هیچ نتیجه‌ای نمی رسد.<br>۱۳-زمانی که کودک پرخاشگری می کند، پدر و مادر نباید عصبانی بشوند و شروع به تنبیه یا فریاد زدن کنند.واکنش های عصبانی والدین، پرخاشگری کودک را تقویت می کند.<br>۱۴-در مورد کودک پرخاشگری که الگو پذیری عامل این گونه رفتار او بوده، باید روی الگوی کودک کار کرد و راه های دیگری جز پرخاشگری را به آن الگو آموخت.<br>اگر پرخاشگری در اثر ناکامی به وجود آمده باشد، بایستی کودک ناکام را در رسیدن به اهداف مطلوب و دوست داشتنی کمک کنیم.<br>در مواردی که علت پرخاشگری اضطراب است، باید از نگرانی درونی و اضطراب کودک مطلع شویم.<br>ورزش کردن برای این کودکان بسیار مؤثر است و باعث تخلیه هیجانی می شود.<br>۱۵-اگر کودک به هر دلیلی پرخاشگری را انتخاب کند، والدین نباید با پرخاشگری به او پاسخ دهند اما باید محکم باشند. مثلا اگر کودک را بغل کرده‌اید و او شما را می‌زند، بدون آنکه هیچ بحثی با او بکنید باید خیلی سریع او را زمین بگذارید یا اگر در اتاقش هستید او اسباب‌بازی‌اش را به سمت شما پرت می‌کند، بدون اینکه گفتمان خاصی با او داشته باشید،‌ از اتاق بیرون بروید. بی‌توجهی و ترک کودک بدون حرف زدن با او نشان می‌دهد که نه تنها چیزی را به دست نیاورده بلکه توجه مادر را نیز از دست داده است.<br>۱۶- از گفتن «نه، نکن و بس کن» اجتناب کنید.<br>این یکی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از بروز تندخویی در کودکان است. هرچند ممکن است دشوار باشد، اما وقتی صحبت از کنترل تندخویی فرزندتان می‌شود، این اساسی‌ترین قانونی است که مهارت ویژه‌ای در این حوزه به شما می‌دهد. لازم نیست که به هرچیزی بله بگویید و جواب مثبت بدهید، اما تلاش کنید از واژه‌های منفی‌ای که ممکن است کودک با شنیدن آنها احساس شکست‌ کند و تسلیم ناتوانی‌اش بشود، اجتناب کنید.<br>توجه کنید که مکالمه‌ی شما با کودکتان بر سر قشقرقی که به پا‌کرده نباید به یک مبارزه‌ی قدرت بدل بشود. وقتی در این مرحله دارید با کودکتان کنار می‌آیید باید ملایمت و ملاطفت کمتری نشان بدهید. به جای گفتن «نه، نمی‌خوام تو این کارو انجام بدی،» سعی کنید بگویید «دوست دارم اون کار رو به خاطر مامان انجام بدی».<br>۱۷-هنگامی‌که کودک پرخاشگری می‌کند، می‌توانید با کاربرد این واژه‌ها او را در شناخت احساساتش یاری کنید .<br>مثلاً به او بگویید :<br>ّ به نظر می‌رسد تو خسته‌ای<br>فکر می‌کنم ناراحتی<br>چه چیزی تو را عصبانی کرده، و…<br>به مرور کودک هم به احساسات خود شناخت پیدا می‌کند و هم کاربرد واژه‌ها را یاد می‌گیرد و هم می‌تواند حس خود را به درستی در قالب کلمات بر زبان بیاورد.توانایی نام گذاری هیجان ها به آرامش و کنترل بیشتر کودک بر خود کمک می کند .<br>بعد از این‌که کودک به این درک و فهم رسید، می‌توان راه‌های عملی کنترل خشم را به او آموزش داد و به او یاد داد هنگام عصبانیت به‌جای پرخاش و فریادزدن می‌توان کارهایی انجام داد تا به نحو شایسته‌ای عصبانیت را تخلیه کرد و تحت کنترل درآورد. کارهایی مثل توپ شوت‌کردن، نقاشی‌کشیدن روی کاغذ،آوازخواندن، موسیقی گوش‌کردن و انواع کارهایی که می‌توان برای کنترل خشم کشف کرد و به کار برد. هروقت کودک هریک از این کارها را انجام داد، او را تشویق و تحسین کنیم.<br>۱۸-از بازی «پاره پاره کردن روزنامه» می توان به عنوان راهی جهت کنترل خشم کودکان دبستانی نام برد.در بازی «پاره پاره کردن روزنامه» از کودک بخواهید تا ابتدا دست راستش را بالا برده و تعهد دهد که بعد از اتمام بازی تمام کاغذ‌پاره‌ها را جمع می‌کند. سپس چندین روزنامه باطله به دهید و از او بخواهید تا به شیوه‌ای که خودش می خواهد روزنامه‌ها را تکه تکه کند، آنها را به هوا بریزد و با صدای بلند هورا و فریاد بکشد.دو سه دقیقه بعد، بچه‌ها دچار تغییرات هیجانی می‌شوند که تأثیر آن در کنترل خشم و پرخاشگری آنها موثر است.بچه‌ها باید در انتهای بازی کاغذهای باطله را جمع ‌کنند.<br><br>قطعا با انجام این راهکارها به خوبی می تونید اوضاع رو به سمت مثبت مدیریت کنید.<br>اگر قبل از پرخاشگر شدن کودک موارد بالا رعایت بشه قطعا کودکی پرخاشگر نخواهید داشت.<br>در پایان توصیه میشود، چنانچه این رفتار کودک همچنان تداوم یافت از راهنماییهای یک روانشناس متخصص در زمینه مشکلات کودکان نیز استفاده کنید