فرزند پروری
کتاب های خوب برای کودکان و نوجوانان
کتاب های خوب برای کودکان و نوجوانان کتاب امروز: آرش کماندار نویسنده: محمد هادی محمدی تصویرگر: ندا راستین مهر مناسب برای گروه سنی ۷ تا ۱۲ سال معرفی کوتاه کتاب: افسانه‌ی آرش زیباترین اسطوره ایرانی که هزاران سال است با این مردم زندگی میکند همیشه و همواره جایگاه بلندی در نگاه و باور آنها دارد که شیفته سرزمین خود و تمدن بزرگ ایران هستند. همه‌ی راز این اسطوره در این است که آرش با تیر خود جان میدهد که به ایران جان ببخشد. این جان دادن و جان بخشی که در اسطوره‌ها و آثار تاریخی در گزارشی کوتاه آمده است، دست بازآفرینان این افسانه‌ی زیبا را می‌بندد که چگونه به سوی آن بروند که بتوانند همه‌ی بزرگی آن را به نمایش بگذارند. از این رو از این افسانه‌ی ایرانی هیچ‌گاه یک بازنویسی و بازآفرینی جامع که دربرگیرنده‌ی گستردگی فرهنگ ایران و این اسطوره باشد، انجام نشده بود. اما اکنون در این روایت، از کودکی آرش و شیوه زندگی ایرانیان و کارهای آنان مانند پرورش اسب تا روشهای پهلوان‌پروری و باورهای مردم آن زمان و ایزدان آنها همراه با جنگ‌های درازپای ایرانیان و تورانیان سخن گفته شده است. آرش گام به گام با روایت رشد میکند و مخاطبان خود را به پیش می‌برد تا آن هنگام که زمانه‌ی رها کردن جان برای ایران شود. از ویژگی‌های مهم این کتاب تصویرگری بسیار زیبا و هماهنگ با فرهنگ زیستی ایران است که به متن جانی دو چندان بخشیده است. این دو کتاب در قطع بزرگ رحلی خوابیده (35 در 25) بر روی کاغذ گلاسه و چهار رنگ منتشر شده است. اگرچه این کتاب برای گروه سنی کودک و نوجوان است، اما نویسنده‌ی این اثر، خواندن یا بلندخوانی آن را به همه گروه‌های سنی پیشنهاد میدهد. لینک خرید: http://hodhod.com/arashe-kamandar.html
نكات كوله پشتي دانش آموزان ابتدايي
نکاتی مهم در مورد کوله پشتی دبستانی ها از لینک زیر دانلود نمایید
الفبای معلمی
الفبای معلمی آ : آمادگي براي تدريس ا : ايجاد ارتباط مناسب با دانش آموزان ب : بودجه بندي زمان آموزش پ : پويايي و تحرك دركلاس و پاداش دادن بموقع ت : تدريس كارآمد و يادگيري محور ث : ثبات روحي – رواني وپرهيزازدوگانگي شخصيت ج : جهت دادن به آموزش وفرآيند يادگيري دانش آموزان چ : چالش پذير نمودن دانش آموزان درجريان آموزش ح : حمايت از طرح هاي مديريتي مدرسه خ : خوش خلق بودن هميشگي د : درايت و دقت نظر در كار ذ : ذهنيت مثبت نسبت به تمامي دانش آموزان ر : رهبري و هدايت برنامه هاي خود ز : زمينه سازي رشدوشكوفايي استعدادهاي دانش آموزان ژ : ژرف انديشي و دراختيار داشتن استراتژي راهبردي س : سازماندهي افراد و برنامه ها ش : شناسايي نقاط قوت و ضعف ص : صبور بودن دربرابررفتار دانش آموزان و مشكلات ض : ضابطه مداري درحين رابطه مداري ط : طراحي الگوي مناسب آموزشي و مديريت كلاس درس ظ : ظريف بيني درحين وسعت ديد ع : عشق ورزيدن به كار و دانش آموزان غ : غنيمت شمردن فرصت ها در مدرسه ف : فرآيند محوري در كارها و فكركردن قبل از عمل ق : قدرت انتقال مفاهيم آموزشي و قبول اشتباهات ك : كاهش استرس دانش آموزان وكنترل كيفي برنامه ها گ : گزينش بهترين طرح ها ي آموزشي و اجراي آن ل : لبخند به لب داشتن در هنگام برخورد با دانش آموزان م : مهندسي دوباره خود و برنامه ها ن : نظارت و كنترل دانش آموزان و : وارستگي و وقت شناسي ه : هوشياري در كارها و هماهنگ سازي منابع ي : ياري رساندن به دانش آموزان در هر شرايط
فرهنگ ترافیک
موزش فرهنگ ترافیک به کودکان یکی از اساسی ترین مباحث مربوط به فرهنگ سازی و افزایش توجه و احترام به مقررات و قوانین ترافیکی در شهرها می باشد و می توان آن را زیر بنای تصمیمات و اقدامات بعدی در این زمینه دانست. همچنین با توجه به پائین بودن سطح توجه به محیط اطراف در کودکان و بیشتر بودن سطح خطر پذیری آنها برنامه ریزی برای ارتقای سطح فرهنگ ترافیک و افزایش سطح آگاهی آنها مورد تاکید قرار دارد. کودکان را باید از سن سه سالگی به تدریج با ترافیک شهری آشنا کرد. در آموزش مسایل مختلف به کودکان باید حوصله و صبر کافی داشت و زمان مناسب را برای یادگیری کودک در نظر گرفت. بنابراین یک نوجوان 15 ساله باید با کلیه موارد ایمنی ترافیکی آشنا شده باشد. آموزش های ترافیکی در این رده سنی می بایست مطابق با روحیات و شرایط ذهنی کودکان صورت پذیرد. در همین ارتباط خاطر نشان می گردد آموزش های صرفا تئوریک حالت جذابی نداشته و واکنش کودکان پس از مدتی نسبت به ادامه روند آموزش منفی خواهد بود از اینرو لازم است شرایط آموزشی و فرهنگی به صورتی مهیا گردد که ضمن اثر بخشی بر روی ذهن و روان کودکان جذابیت لازم را نیز برای این رده سنی فراهم نماید. پارک های آموزش ترافیک یکی از ابزارهای موثر برای رسیدن به این مهم می باشد.در این پارک ها محیط و شبکه معابر شهری در ابعادی کوچکتر ولی با تجهیزاتی مشابه آن شبیه سازی می گردد و کودکان با راهنمایی و هدایت مربیان و همچنین با استفاده از تجهیزات آموزشی با محیطی مشابه شبکه معابر شهری و مقررات راهنمایی و رانندگی آشنا می گردند. آموزش ها در این مجموعه به دو صورت عملی و نظری برای دانش آموزان ارائه می گردد؛ آموزش های نظری در مکان هایی از جمله: کلاس و سالن آمفی تئاتر و آموزش های عملی در فضاهای باز که شامل: شبکه معابر، میادین، تقاطع ها، مسیرهای دوچرخه سواری، پیاده روها و…. صورت می گیرد. منبع : Madadkar.Org
آموزش فرهنگ ترافیک به کودکان
آموزش فرهنگ ترافیک به کودکان
بچه‌ها بياييد رانندگي كنيم! :
در بزرگترین پارک آموزش ترافیک تهران بچه‌ها بياييد رانندگي كنيم! اينجا جايي است كه كوچولوترين بچه‌ها هم مي‌توانند رانندگي كنند و با قواعد خيابان‌هاي شلوغ آشنا شوند؛ پارك ترافيك اينجا بزرگ‌ترين و مجهزترين پارك ترافيك تهران است كه قبل از رسيدن بچه‌ها به سن قانوني قوانين و مقررات راهنمايي و رانندگي را به آنها آموزش مي‌دهد. گردش نيمروز ما در پارك ترافيك را بخوانيد و رانندگي راننده كوچولو‌ها را با آنچه در شهر مي‌بينيم مقايسه كنيد. پارك آموزش ترافيك تهران كه در محله پونك تهران واقع شده، مينياتوري زمخت از تسهيلات و تجهيزات پارك‌هاي آموزش ترافيك و ايمني در سطح جهان است. اين پارك كه به‌صورت رايگان در اختيار مدارس مقطع ابتدايي قرار مي‌گيرد، با هدف آموزش رفتار ترافيك براي كودكان و نوجوانان طراحي و مورد بهره‌برداري قرار گرفت. اين پارك توسط سازمان حمل‌ونقل و ترافيك تهران و از محل بودجه اين سازمان، در زميني به مساحت ۵/۳ هكتار در شمال غربي ميدان پونك تهران و با تاسيساتي شامل معابر، آمفي تئاتر، توقفگاه، جايگاه انرژي، بوفه و ساختمان اداري و آموزشي اجرا شده است كه يكي از بزرگ‌ترين و مجهزترين پارك‌هاي آموزش ترافيك در ايران است. گام اول؛ ايست صداي هياهوي بچه‌ها با ديدن ماشين‌هاي شارژي همه سكوت پارك را خط خطي مي‌كند. پسر كوچولو‌ها با لباس‌هاي يك دست كه فرم مدرسه‌شان است از روي جدول‌ها مي‌پرند و روي بدنه ماشين‌ها دست مي‌كشند. مسئول روابط عمومي پارك ترافيك با يك پوشه و يك سوت قرمز از راه مي‌رسد. سعدآبادي مربي‌هاي مدرسه را به دفتر راهنمايي مي‌كند و سرپرستي بچه‌ها را برعهده مي‌گيرد. بالاخره 400 تا بچه كوچك و پر سر و صدا پشت سر هم رديف مي‌شوند. سعدآبادي مي‌گويد بچه‌ها ياد مي‌گيرند كه مكان‌هاي امن كجاست؛ از روي پل هوايي و زير گذر رد مي‌شوند و بعد ياد مي‌گيرند پشت چراغ قرمز توقف كنند. در اين قسمت از آموزش رنگ، حرف اول و آخر را مي‌زند. همه مفاهيم اوليه ترافيكي با زبان موزيك و ترانه به بچه‌ها آموزش داده ميشود و آنها مختارند هر چندبار كه دوست داشتند از خيابان‌ها عبور كنند. حالا بچه‌ها حسابي ياد گرفته‌اند كه پل هوايي به چه كار مي‌آيد. آنها از بالاي پل براي بچه‌هاي سال بالايي دست تكان مي‌دهند . گام دوم؛ حركت بچه‌هاي پيش دبستاني با صداي بلند شعر چراغ راهنمايي را مي‌خوانند و كلاس دومي‌ها و سومي‌ها پشت چراغ قرمز صف بسته‌اند تا نوبت سواري‌شان شود. سعد آبادي روي سر تك تك بچه‌هاي داخل صف دست مي‌كشد و مي‌گويد: اينجا يك مدل است از خيابان‌هاي پرتردد شهر؛ بچه‌ها قبل از اينكه در مدرسه آموزش ترافيك ببينند اينجا ياد مي‌گيرند كه به جاي پريدن يكباره وسط خيابان و رد شدن از روي گاردريل‌ها تا خط‌كشي عابر پياده راه بروند و حتما به چراغ راهنمايي و رانندگي احترام بگذارند. كلاس دومي‌ها و سومي‌ها اجازه دارند با مربي سوار ماشين‌هاي شارژي بشوند و خيابان‌هاي بدون پيچ شهرك ترافيكي را طي كنند. گام سوم؛ انتخاب سعد آبادي مي‌گويد: پارك ترافيك تهران به غير از روزهاي پنج‌شنبه و جمعه در تمام روزهاي هفته و در 2 شيفت روزانه، فعاليت مي‌كند. او يكي از دلايل تشكيل چنين پروژه آموزشي را، بالا بودن تاثيرپذيري و نهادينگي دوره كودكي در يادگيري دانسته و مي‌گويد: سازمان ترافيك با تحقيقات وسيعي كه انجام داده بهترين زمان براي دريافت مسائل مربوط به ترافيك را در مقاطع سوم، چهارم و پنجم دبستان دانسته. وي با تاكيد بر اين نكته كه آموزش در محيط واقعي با خطر توام است گفت: آموزش مستقيم در محيط واقعي تبعات ناامني براي كودك دارد. از اين جهت، مينياتوري از ترافيك شهري، آموزش را پيش مي‌برد و تبعات آموزش در موقعيت واقعي را ندارد. سعد آبادي ادامه مي‌دهد: در اين پارك، ترافيك براي كودكان مسئله تاريك و ناراحت‌كننده‌اي نيست بلكه كودك مي‌آموزد در فضاي ترافيك چطور ايمن باشد. بچه‌ها برگه‌هاي جريمه‌اي را كه گرفته‌اند به همراه كارت‌هاي صد آفرين موقع خروج تحويل مي‌دهند و جايزه مي‌گيرند. آنها خوشحالند كه توانستند يك روز بدون دغدغه رانندگي كنند و نقش پدرهاي‌شان را بازي كنند. به گفته سعد آبادي، پارك آموزش ترافيك پونك، براي تحت پوشش قرار دادن منطقه۵ تهران، تجهيز و برنامه‌ريزي شده بود. با وجود اين به‌دليل بالا بودن ميزان استقبال مدارس مناطق مختلف شهر و امكانات محدود اين پارك براي آموزش، بچه‌هاي كمي مي‌توانند از امكانات عملي مناسب بهره‌مند شوند. تابستان‌ها ساعت كار پارك تا 7 افزايش پيدا مي‌كند و خانواده‌ها هم مي‌توانند در كنار بچه‌هاي‌شان از آموزش‌هاي پارك ترافيك بهره‌مند شوند. ساعت بازديد تمام شده است. بچه‌ها خسته و سرخوش از آموزش‌هايي كه حين بازي ديده‌اند و ياد گرفته‌اند، سوار ماشين‌هاي‌شان مي‌شوند تا تجربه يك روز ماشين سواري بدون ترس از تصادف را براي همكلاسي‌هاي غايب و پدر مادرهاي‌شان تعريف كنند. ساعت 12 ظهر است و شيفت صبح تمام شده است. نمونه مصنوعي بچه‌هاي پايين شهر، بيشترين استقبال و ذوق را نسبت به پارك ترافيك ابراز مي‌دارند. «محمود بر آبادي»، مدير آموزش پارك ترافيك تهران، مي‌گويد: «آموزش حضوري موقعيتي است كه در آن، آموزش‌دهنده و مخاطب رودررو قرار مي‌گيرند و هر دو امكان تجديدنظر و استفاده از روش‌هاي تازه و به روز بودن را مي‌يابند. تا جايي كه گاه مخاطب روش‌هاي آموزشي آموزش‌دهنده را تغيير يا اصلاح مي‌كند. با اين حال آموزش مستقيم، نيروي انساني و امكانات وسيع و زيادي را مي‌طلبد.» به گفته او، پارك ترافيك تهران با هدف آموزش حضوري مستقيم و با درآميختن آموزش نظري و عملي، در چهار محور «عابرپياده»، «دوچرخه»، «خودرو» و «علائم» تشكيل شده است. برآبادي، شرايط واقعي در آموزش را براي كودك خطرساز دانسته و مي‌گويد: «كودك در شرايط واقعي آموزش، مدام در معرض تهديد است. پارك ترافيك كه در اصل تجسم واقعيت است، در كنار آموزش، بر بعد تفريح و سرگرمي نيز تمركز كرده است. به عبارتي، اگر با دانش‌آموز در خارج از چهارچوب مدرسه به‌صورت آموزش كلاسيك مدرسه‌اش رفتار شود، از يادگيري كناره مي‌گيرد. از اين نظر آموزش در اين پارك سعي شده دانش‌آموز احساس ناخوشايند مخاطب واقع شدن را نداشته و در محيط، احساس آزادي و نشاط كند.» او در مورد مربي‌هاي آموزش‌دهنده در اين پارك ترافيك اضافه مي‌كند: «پارك در حالت ايده‌آل قرار بود بچه‌ها را در قالب چهار گروه ۴۰ نفري با لباس‌هايي در رنگ‌هاي متفاوت توسط مربيان مجرب، در تعداد زياد، مورد آموزش عملي مسائل مربوط به ترافيك قرار دهد. اما آنچه امروز در پارك اجرا ميشود بهره‌وري از امكانات و تجهيزات محدود موجود، براي كل مدارس مناطق مختلف شهر تهران است.» پارك سيار ترافيك اجراي برنامه پارك سيار ترافيك، طرحي بود كه همزمان با آغاز سال تحصيلي جديد از سوي سازمان حمل‌ونقل و ترافيك شهرداري تهران در مدارس به اجرا گذاشته شد. گروه نمايش سيار كه پيش از اين نيز به اجراي برنامه‌هاي تابستاني در بوستان‌هاي مختلف تهران پرداخته‌اند، اين بار همزمان با آغاز سال تحصيلي با حضور در مدارس، به اجراي جنگ ترافيك مي‌پردازند. اين جنگ كه برنامه‌هاي متنوعي از قبيل نمايش، شعر، موسيقي، اهداي جوايز و… را دربرمي‌گيرد، به‌گونه‌اي طراحي شده كه دانش‌آموزان در محيط آموزشي خود بتوانند در كنار همكلاسي‌ها و معلمان خود به آموزش، مرور و تكميل آنچه تاكنون درخصوص قوانين رفت‌وآمد در معابر مي‌دانسته‌اند، بپردازند. كارشناسان، شاخص‌هاي مهندسي و برنامه‌ريزي ترافيك، اجراي مقررات و آموزش را 3 ضلع مثلثي عنوان ميكنند كه توجه توأم به آن مي‌تواند در حل مسائل ترافيكي بسيار مؤثر باشد. در اين ميان، آموزش به‌عنوان يكي از اركان ويژه اين مثلث، بخش مهمي از فعاليت‌هاي سازمان حمل‌ونقل و ترافيك شهرداري تهران را به‌خود اختصاص داده است. ايده بزرگ در تهران ايده پارك آموزش ترافيك با استفاده از خودروهاي كوچك، توسط يك آلماني فنلاندي‌الاصل به نام جاكاناپاري ارائه شد. اين فرد، نخستين پارك مجهز به چراغ راهنمايي، تابلوها و خط‌كشي معابر را در سال ۱۹۸۹ در شهر هامبورگ آلمان تاسيس كرد. در حال حاضر صدها پارك آموزش ترافيك در شهرهاي مختلف جهان از جمله اتريش، سوئيس، آلمان، فرانسه، انگليس، لهستان، روسيه، پرتقال، اسپانيا، ژاپن، فنلاند، سنگاپور، هلند، هند و چين، بهره‌برداري ميشود. تعداد تاسيسات و وسعت تسهيلات و تجهيزات پارك‌هاي آموزشي ترافيك در شهرهاي مختلف جهان، متفاوت است. براي مثال پارك ترافيك كودكان «جاكون پالستر» در فنلاند داراي ۲۵ خودرو پدالي (غيرموتوري) براي كودكان با قد كمتر از 140 سانتي‌متر است كه به وسيله يك مسئول آموزش مقررات ترافيك اداره ميشود. درحالي‌كه پارك آموزش كودكان «سونگ پاكو» در چين با وسعتي معادل ۳/۱ هكتار، داراي تسهيلات ويژه ترافيكي، آموزشي و سرگرمي است كه با هدف آموزش مقررات ترافيك، شامل چراغ‌هاي راهنمايي، تابلوهاي راهنمايي و رانندگي، نحوه عبور از تقاطع، عبور از پل، زيرگذر پياده، تونل و جاده براي كودكان پيش دبستاني (6-4ساله) و كودكان دبستاني طراحي شده است. منبع : مجله شهرزاد
نكات جالب تربيتي براي دانش آموزان
این 25 مورد خلاصه آدابی است که کودک تا 9 سالگی باید یاد گرفته باشد: 1- هنگامی چیزی را می‌خواهی بگو: “لطفا”. 2- هنگامی چیزی به تو میدهند، بگو: “متشکرم.” 3- هنگامی که بزرگترها با یکدیگر حرف می‌زنند، میان حرف آنها نپر، مگه اینکه مسئله‌ای فوری مطرح باشد. آنها حواس‌شان به تو هست و وقتی حرفشان تمام شد به تو پاسخ خواهند داد. 4- اگر لازم است که توجه کسی را فورا جلب کنی، گفتن عبارت “ببخشید” مودبانه‌ترین راه برای وارد شدن به مکالمه است. 5- اگر کوچکترین تردیدی درباره انجام کاری داری، اول از پدر و مادر اجازه بگیر تا بعد پشیمان نشوی. 6- دیگران علاقه‌‌ای به دانستن اینکه تو از چه چیزهایی بدت می‌آید، ندارند. نظرات منفی‌ات را برای خودت، یا بین خود و دوستانت نگهدار، و دائم به بزرگترها نق نزن. 7- در مورد خصوصیات جسمی دیگران اظهار نظر نکن، مگر اینکه بخواهی از آنها تعریف کنی که باعث میشود آنها خوششان بیاید. 8- هنگامی دیگران از تو می‌پرسند، حالت چطور است، به آنها پاسخ بده و بعد حال آنها را هم بپرس. 9- هنگامی در خانه دوستت هستی، به یاد داشته باش که از والدین دوستت به خاطر اجازه دادن به رفتن به خانه آنها تشکر کنی. ۱۰- اگر دری بسته بود، پیش از وارد شدن، ابتدا به در ضربه بزن، و منتظر بمان تا ببین پاسخی داده میشود یا نه.11- هنگامی که تلفن می‌زنی، اول خودت را معرفی کن و بعد بپرس آیا می‌توانی با شخص مورد نظرت صحبت کنی یا نه. 12- به دیگران احترام بگذار و اگر به تو هدیه‌ای دادند، بگو: “متشکرم.” به جای ای‌میل زدن، نوشتن یک نامه دست‌نویس تشکر بسیار موثر است. 13- در مقابل بزرگسالان از کلمات ناشایست استفاده نکن. آنها خودشان همه این کلمات را بلدند و استفاده تو از این کلمات باعث ملال و ناخشنودی آنها میشود. 14- افراد را با نام‌های تحقیرآمیز صدا نزن. 15- دیگران را به هیچ دلیلی مسخره نکن. این کار باعث میشود در نظر دیگران آدم ضعیفی به نظر برسی، و دست انداختن دیگران کار نادرستی است. 16- حتی اگر یک بازی یا مراسم برایت خسته‌کننده است، آرام بنشین و خودت را علاقمند نشان بدهد. بازیکنان یا نمایش‌دهندگان دارند حداکثر تلاش‌شان را میکنند. 17- اگر به کسی تنه زدی، فورا بگو “ببخشید.” 18- هنگام سرفه یا عطسه کردن دهانت را بپوشان و در جلوی دیگران فین نکن. 19- اگر می‌خواهی از دری عبور کنی، ببین آیا می‌توانی در را باز نگهداری تا کسی دیگری هم از آن رد شود. 20- اگر به پدر و مادر، معلم یا همسایه‌‌ای برخوردی که دارد کاری را انجام میدهد، از او بپرس کمک میخواهد. اگر جواب مثبت بود، به او کمک کن- به این ترتیب ممکن است چیز جدیدی یاد بگیری. 21- هنگامی که بزرگسالی از تو تقاضای انجام کاری را کرد، با روی گشاده و بدون نق زدن به او کمک کن. 22- هنگامی که کسی به تو کمک کرد، بگو: “متشکرم.” این شخص احتمالا بار دیگر هم به تو کمک خواهد کرد. این امر به خصوص در مورد معلمان مصداق دارد! 23- از وسائل غذا خوردن درست استفاده کن. اگر نمی‌دانی که چطور با این وسائل غذا بخوری، از پدر و مادر تقاضا کن به تو آموزش دهند، یا دقت کن آنها از این وسائل چطور استفاده میکنند. 24- هنگام غذا خوردن روی ران‌هایت دستمال سفره بگذار و از آن برای پاک کردن دهانت در هنگام لزوم استفاده کن. 25- برای برداشتن چیزها از روی میز غذا خم نشو؛ از دیگران تقاضا کن آن را به تو رد کنند. منبع:hamshahrionline.ir
افسانه درخت خرما و بزی
گزیده ترین کتاب های کودک و نوجوان کتاب امروز: افسانه درخت خرما و بزی نویسنده: محمد هادی محمدی تصویرگر: علی عامه کن مناسب برای گروه سنی ۷ تا ۹ سال معرفی کوتاه کتاب: این کتاب بازآفرینی کهن‌ترین افسانه‌ی منظوم ایرانی “درخت آسوریک” است که پیشینه‌ی آن به ۲۵۰۰ سال میرسد. برخی بر‌این باورند که اصل افسانه به زبان پهلوی اشکانی در دوره‌ی اشکانی بر سر زبان‌ها بوده و سپس در دوره‌ی ساسانی به زبان پهلوی ساسانی به نظم درآمده است. کتاب “افسانه درخت خرما وبزی” بر پایه‌ی ترجمه‌ی ماهیار نوابی از زبان پهلوی به فارسی از سوی محمدهادی محمدی بازآفریده شده است. درونمایه‌ی محوری افسانه‌ی “درخت آسوریک” یا این کتاب “افسانه‌ی درخت خرما و بزی” بر فخرفروشی درخت خرما (گیاه) و بزی (جانور) استوار است که مناظره میکنند و هریک در نوبت خود، سودمندی‌هایشان را برای انسان برمی‌شمرند. سرانجام بز، درخت خرما را به سبب ایستایی‌اش به سخره میگیرد و خود را به سبب حرکت و پویایی برتر از آن می‌داند. در اینجا مناظره به پایان میرسد. در پایان کتاب، بخشی از این افسانه به زبان پهلوی آورده شده است. لینک خرید: http://hodhod.com/afsane-khorma-bozi.html ” معرفی گزیده‌ترین کتاب‌های کودک و نوجوان در کانال ادبیات کودکان @koodaki_org لینک عضویت در کانال: https://telegram.me/joinchat/BmFhEzwdPcehDtxfUkKVMg
روز جهانی معلم گرامی باد
امروز که روز جهانی معلم است و بر همگان فرخنده و فرخ باد، برای بزرگذاشت نام و راه این بزرگواران بهترین کار این است اگر امروز آموزگار و مربی و استاد هستیم، سوی درست تاریخ را که آموزش و پرورش برای رهایی کودکان است به کودکان، نوجوانان و دانشجویان یادآوری و اصول آن را آموزش دهیم. نام شخصیت‌ها از راست به چپ ردیف 1⃣ میرزا حسن رشدیه ردیف 2⃣ رادلف اشتاینر – ماریا مونتسوری – توران میرهادی – جبار عسکرزاده (باغچه‌بان) ردیف 3⃣ لوریس مالاگاتسی – آنتون ماکارنکو – صمد بهرنگی – محمد بهمن بیگی ردیف 4⃣ فردریک فروبل – پائولو فریره – معصومه سهراب – یحیی مافی آموزشگران و آموزگارانی که در سوی درست تاریخ ایستاده اند! https://ketabak.org/ff6le
ترجمه فارسی پیام روز جهانی کتاب کودک ۲۰۱۹ منتشر شد
شورای کتاب کودک ترجمه فارسی پیام روز جهانی کتاب کودک سال ۲۰۱۹ (۱۳۹۸ خورشیدی) را منتشر کرد. پیام روز جهانی کتاب کودک سال ۲۰۱۹ (۱۳۹۸ خورشیدی) را نویسنده و تصویرگر لیتوانی، کِستیتوس کَسپراسِویس، نوشته و طراحی کرده و فروغ منصور قناعی آن را به فارسی ترجمه کرده است. روز جهانی کتاب کودک از سال ۱۹۶۷ دوم آوریل برابر با زادروز هانس کریستین اندرسن جشن گرفته میشود و هر سال به این مناسبت پیام و پوستری از سوی یکی از شعبه‌های ملی دفتر بین‌المللی کتاب برای نسل جوان منتشر میشود. در زیر ترجمه فارسی پیام روز جهانی کتاب کودک ۲۰۱۹ را می‌خوانید: «عجله دارم!… وقت ندارم!.. خداحافظ!… ما هرروز چنین عبارت‌هایی را می‌شنویم، نه تنها در لیتوانی که در مرکز اروپا قرار دارد، در خیلی جاهای دیگر دنیا. زیاد هم می‌شنویم که در عصر فوران اطلاعات هستیم، عصر شتاب و عجله. اما همین‌که کتابی به دست بگیریم، احساس تغییر میکنیم. به نظر میرسد کتاب‌ها این ویژگی شگفت‌انگیز رادارند. آنها به ما کمک میکنند که سرعت‌مان را کاهش دهیم. همین‌که کتابی را باز میکنیم و در اعماق آرامش‌بخش آن فرومی‌رویم، دیگر نمی‌ترسیم که همه‌چیز به‌سرعت برق و باد از جلوی چشمانمان بگذرد و ما متوجه نشویم. ناگهان به این باور می‌رسیم که لازم نیست مثل اسفند روی آتش، سراغ کاری فوری برویم که البته اهمیت اندکی دارد. در کتاب‌ها، همه‌چیز آرام و با ترتیب دقیق روی میدهد، شاید به این خاطر که صفحه‌های آنها شماره‌گذاری شده‌اند، یا شاید به خاطر صدای آرام و نرم‌ونازک‌شان، وقتی‌که تند تند ورقشان می‌زنیم. در کتاب‌ها، رویدادهای گذشته، به‌آرامی به آنچه قرار است اتفاق بیفتد، نزدیک می‌شوند. جهان یک کتاب، کاملاً باز است. به زیبایی، واقعیت را با تخیل و فانتزی درهم می‌آمیزد و ما گاهی با خودمان فکر میکنیم در کتاب بود یا واقعیت که به زیبایی آب شدن برف و صدای چکیدنش از سقف پی بردیم؟ یا حس کردیم نگاه کردن به خزه‌های پرپشت دیوار همسایه چشم‌هایمان را نوازش میدهد؟ در کتاب‌ها بود یا زندگی واقعی که پی بردیم زالزالک قرمز نه‌تنها زیبا بلکه کمی تلخ هم هست؟ در کتاب بود یا واقعیت که در تابستان روی چمن‌ها لم‌داده بودیم، یا پا روی پا انداخته بودیم و به حرکت ابرها نگاه می‌کردیم؟ کتاب‌ها به ما کمک میکنند درنگ کنیم، به ما یاد میدهند به اشیا توجه کنیم، دعوتمان میکنند و حتی ناچارمان میکنند اندکی بنشینیم. ما معمولاً نشسته کتاب می‌خوانیم، کتاب را روی میز می‌گذاریم یا روی پایمان، مگر نه؟ آیا این معجزه را هم تجربه کرده‌اید که وقتی کتابی می‌خوانید، کتاب هم شمارا می‌خواند؟ بله. درست است، کتاب‌ها می‌توانند بخوانند. می‌توانند پیشانی‌تان را بخوانند، ابروهایتان را، گوشه‌های لبتان را وقتی بالا و پایین می‌روند، اما اول‌ازهمه و بیشتر از همه، کتاب‌ها چشم‌هایتان را می‌خوانند. به چشم‌هایتان نگاه میکنند و چه می‌بینند؟… خودتان می‌دانید! من اطمینان دارم که کتاب‌ها هرگز از بودن روی پاهای شما خسته نمی‌شوند. کسی که از خواندن لذت می‌برد، کودک یا بزرگ‌سال، بسیار جذاب‌تر از کسی است که به کتاب‌ها توجه نمیکند، از کسی که همیشه با ساعت مسابقه دارد، از کسی که هیچ‌وقت برای نشستن وقت ندارد، از کسی که مشاهدهٔ خیلی از چیزهای دوروبر را از دست میدهد. در روز جهانی کتاب کودک، آرزویم برای همه‌مان این است: بگذاریم کتاب‌های جذابی برای خواننده‌ها وجود داشته باشند و خواننده‌های جذابی برای کتاب‌ها!» نویسنده: کِستیتوس کَسپراسِویس مترجم: فروغ منصور قناعی ویراستار: عاطفه سلیانی درباره نویسنده و طراح پیام و پوستر روز جهانی کتاب کودک سال ۲۰۱۹ یکی از شناخته‌شده‌ترین هنرمندان عرصه کتاب کودک است. او تصویرگر و نویسنده‌ای لیتوانیایی است. راه او به سوی کتاب‌های کودک و نوجوان مستقیم نبوده است: پس از ده سال تحصیلِ در رشته رهبری ارکستر در مدرسه هنر ملی‌ام. کی. جُلیونس، سرانجام پی برد که نقاشی، هدف نهایی اوست. بنابراین، پس از دانش‌آموختگی در رشته رهبری ارکستر، رشته طراحی را در آکادمی هنر ویلنیوس انتخاب کرد. تصویرگری‌های کسپراسِویس به آسانی قابل شناسایی‌اند. ویژگی کار او، به تصویر کشیدن اشیا با شیوه یگانه خود و در عین حال سبکی واقعی، فضای ذهنی سرزنده و پرسپکیتوهای باورپذیر است. کسپراسِویس بیش از شصت کتاب تصویرگری کرده است که برخی از آنها نوشته خودش هستند. کودکان در سراسر دنیا به بیست و هفت زبان، کتاب‌هایش را می‌خوانند، از ژاپن تا امریکا. این هنرمند، نزدیک به بیست نمایشگاه انفرادی برگزار کرده است. کارهایش در نمایشگاه بین‌المللی کتاب بولونیا سیزده بار به نمایش گذاشته شده‌اند و جایزه‌های معتبر پر شماری برای کتاب‌هایش از سراسر دنیا گرفته است. بخش لیتوانی دفتر بین‌المللی کتاب برای نسل جوان، او را بیش از یک‌بار برای دریافت جایزه هانس کریستین اندرسن و جایزه یادبود آسترید لیندگرن نامزد کرده است. کلیدواژه: روز جهانی کتاب کودک سال ۲۰۱۹ پوستر روز جهانی کتاب کودک ۲۰۱۹ پیام روز جهانی کتاب کودک ۲۰۱۹ هانس کریستین اندرسن ترویج کتابخوانی کتاب کودک منبع: پوستر، پیام روز جهانی کتاب کودک ۲۰۱۹(به فارسی) و آشنایی با نویسنده پیام لینک کوتاه: https://ketabak.org/kg8o8
به مناسبت سالروز تولد #توران_میرهادی
۲۶ خرداد سالروز تولد #توران_میرهادی یکی از شخصیت های مهم ادبیات کودک و نوجوان کشورمان است. #صلح را باید از کودکی آموخت! #مادرم می گفت: همیشه غم بزرگ را به کار بزرگ تبدیل کنید!
روز زمین پاک مبارک باد
روز زمین پاک هر سال در 22 آوریل مصادف با 2 اردیبهشت در تمام دنیا برگزار می گردد و به همه مردم روی زمین یاد آوری میشود که نباید سیاره خود زمین را فراموش کنند و به فکر حفظ آن باشند. روز زمین پاک مناسبت سالانه‌ای می باشد که با هدف افزایش آگاهی نسبت به سلامت محیط زیست نامگذاری شده است. تاریخچه روز زمین پاک در سال 1969، جان مک مونل فرزند یک مبلغ دینی علاقمند به عرصه دین، علم و صلح، ایده برگزاری یک روز جهانی به نام روز زمین پاک را در همایش یونسکو درباره محیط زیست مطرح نمود. با پیشنهاد جان مک کانل به اعضای انجمن شهر سانفرانسیسکو اولین روز بهار بیست و یکم مارس به عنوان روز زمین پاک نامگذاری گشت. اولین اعلامیه روز زمین در سال 1969 به دست جوزف آلیوتو شهردار سانفراسیسکو با عنوان بزرگداشت صلح، عدالت و مراقبت از زمین نامیده شد. سنانورگایلورد نلسون و دنیس هایس در بهار سال 1970 روز 22 آوریل مصادف با روز دوم اردیبهشت را روز زمین نامگذاری کردند و در تقویم رسمی ایران، دوم اردیبهشت ماه روز زمین پاک اعلام گشته است. اوتانت دبیر کل وقت سازمان ملل از ایده مک کونل استقبال فراوانی کرد و این روز به یک روز جهانی در تقویم های سراسر دنیا تبدیل گشت. در ایران هم هم زمان با کشورهای دیگر جهان هفته زمین پاک از روز دوم اردیبهشت ماه به مدت یک هفته در سراسر کشور برگزار می گردد. نخستین روز این هفته یعنی دوم اردیبهشت ماه به نام روز زمین پاک نامگذاری گشته است. روز زمین پاک، روزی برای افزایش آگاهی و قدردانی نسبت به محیط زیست است. این روز دو بار در سال، یک بار در طول فصل بهار در نیمکره شمالی ( ۲۰ مارس) و یک بار در طول فصل پاییز در نیمکره جنوبی برگزار می گردد. هدف اصلی در روز زمین پاک سازمان ملل متحد هم هر سال در اعتدال بهاری، این روز را جشن می گیرد. این رسمی است که توسط فعال صلح یعنی جان مک کانل در سال ۱۹۶۹ در اجلاس یونسکو مطرح و توسط سناتور آمریکایی گیلورد نلسون به عنوان یک جلسه آموزشی در مورد محیط زیست اجرا شد. در خیلی از کشورها روز ۲۲ آوریل هم زمان با ۲ اردیبهشت روز زمین پاک است و جوامع زیادی نیز هفته زمین را با آغاز روز زمین جشن می گیرند و تمام هفته را به فعالیت زیست محیطی مشغول می شوند. هدف اصلی شبکه روز زمین پاک، داشتن شهر هایی با سازگاری بیشتر با محیط زیست می باشد. شبکه روز زمین در طول این سال‌ها پروژه های ترویجی متفاوتی را برای رسیدن به این هدف اجرا تموده است. آگاه سازی و ترویج استفاده از منابع انرژی قابل بازیافت از این اقدامات می باشد. برای مثال در شهر کلکته در هند، طی مراسمی که همین هفته برگزار می گردد اهمیت مدیریت زباله به شهروندان آموزش داده می شود. در کاستاریکا هم، در یک حرکت ترویجی از مردم خواسته می شود تا از آشنایان خود درخواست کنند که در روز زمین یک کار خوب برای کره زمین انجام داده و عکس آن را منتشر کنند. از محبوب‌ترین راه‌های پاس داشتن این روز، کاشت نهال می باشد.
مجموعه مصاحبه‌ها، سخنرانی‌ها و پیام‌های توران میرهادی…
26 خرداد زاد روز زنده‌یاد توران میرهادی استاد برجسته‌ی ادبیات کودکان و یکی از کوشندگان تحول در نظام کودکی در ایران است؛ یکی از آن آموزگارانی که راه را روشن کردند… کتاب «گفت‌وگو با زمان» مجموعه مصاحبه‌ها، سخنرانی‌ها و پیام‌های توران میرهادی است که از سوی انتشارات موسسه‌ی پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان منتشر شده است. این کتاب در برگیرنده‌ی اندیشه‌های توران میرهای است، اندیشه‌هایی که هر آموزگار و استادی، هر کتابدار و مربی‌ای، هر پدر و مادری و هر دانشجویی با شناخت آن میتواند راهی تازه در کار خود بیابد. «گفت‌وگو با زمان» به همه‌ی ما نشان میدهد که او برای جنبه‌های بنیادین زندگی مانند زیست سالم و انسانی، آموزش و پرورش، فرهنگ و هنر، خانواده و اخلاق شخصی و اخلاق حرفهای، جنگ و صلح، محیط زیست و… حرف‌هایی دارد که نیاز انسان امروز در جامعه‌هایی همچون جامعه‌ی ما است. خواندن این کتاب را به همه‌ی ترویج‌گران ادبیات کودکان توصیه میکنیم. 📍با توران میرهادی بیشتر آشنا شوید https://ketabak.org/7a0rr
به جای «نه» به کودکمان چه بگوئیم؟
یک روانشناس گفت: اگر بیش از حد به فرزندانمان «نه» بگوییم به این کلمه عادت میکنند و ممکن است دیگر عکس‌العملی به آن نشان ندهند. «حمید بهرامی» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) – منطقه زنجان، اظهار کرد: گاهی فقط می‌خواهیم با «نه» گفتن، رویکردهای مثبت را در فرزندمان به نظم درآوریم اما خوشبختانه گزینه‌های زیاد دیگری به جای این فرمان تکراری وجود دارد. به‌عنوان مثال می‌توانیم درخواست خود را مثبت‌تر بیان کنیم، چون احتمال پاسخ مثبت در حالت مهربانانه بیشتر است. این روانشناس خاطرنشان کرد: در این مواقع می‌توانیم به جای گفتن «نه» کاری را که کودک میتواند جایگزین کند بیان کنیم و مثلا به جای اینکه بگوئیم «توپ را در اتاق نشیمن پرتاب نکن» بگوئیم «بیا با هم برویم بیرون توپ بازی کنیم»، چون با این روش به او می‌گوئیم کار مورد علاقه‌اش را انجام دهد نه اینکه او را از انجام کاری منع کنیم. وی ادامه داد: هر انسانی علی‌الخصوص کودکان به شدت دنبال استقلال و اعتماد به‌نفس هستند و ترجیح میدهند برای آنها یک انتخاب به جای دستور مطرح شود. بنابراین بهتر است به جای صدور یک «نه» قاطعانه باید بین گزینه‌های بی‌خطر به او حق انتخاب دهیم، چون کودک در نهایت پذیرش را یاد گرفته و احساس میکند به اندازه کافی مهم است. این روانشناس افزود: اجتناب از اصل مسأله از دیگر راهکارهای موجود محسوب میشود به این معنی که کودک را تا جایی که می‌توانیم از قرار گرفتن در موقعیتهایی که باید به او «نه» بگوئیم دور نگه داریم. در چنین مواقعی می‌توانیم اقلام با ارزش موجود در خانه را از دسترس او دور نگه داریم. همچنین فرزندمان را در موقعیتهایی که به‌طور مداوم در حال تلاش باشد قرار ندهیم. به‌عنوان مثال اگر همواره با این موضوع که هم‌بازی‌هایش دست به اسباب‌بازی‌هایش نزنند در چالش است به او کمک کنیم پیش از اینکه آنها برسند وسایلش را جمع کند. بهرامی تصریح کرد: اگر رفتار کودکمان نامناسب است و هیچ جایگزینی برای «نه» نمیتواند او را بازدارد، می‌توانیم قاطعانه اما با آرامش، همراه با محکومیت و چهره جدی از این واژه استفاده کنیم و در نهایت بگوئیم «از تو ممنونم که به حرفم توجه کردی». این روانشناس خاطرنشان کرد: باید توجه داشته باشیم که کودکان بیش‌فعال و پرتحرک صدای فریادهای مکرر ما را نمی‌شنوند، از اینرو پیش از هر تذکری باید با محبت آنها را هوشیار کنیم و فراموش نکنیم که «نه» گفتن‌های بیش از حد و غیراصولی ما به مرور زمان اثرگذاری خود را از دست میدهد. منبع : http://www.isna.ir/
فرزند پروری چیست ؟
اشاره : تربیت خوب وسالم حق مسلم فرزندان ماست . و مسولیت فرزند پروری به عهده والدین میباشد ، مطالعات متعدد نشان داده اند که روش تربیت با مراقبت والدین از فرزندان نقش مهمی در ارتقای سلامت و پیشگیری از بسیاری اسیب های اجتماعی از جمله اعتیاد دارد . والدین موظف هستند تا از میان روش های تربیتی مختلف ، بهترین شیوه پرورش فرزندان را انتخاب کرده و در تربیت انان بکار بندند .
تاثیر چیدمان کلاس درس بر دانش‌آموزان
فضاهای آموزشی انسان‌های آینده را تربیت میکنند و به نوع نگرش و شیوه رفتاری جوامع شکل میدهند، پس محیط مدرسه باید موجب بهبود رفتار اجتماعی دانش آموزان شود. به گزارش ایسنا، عاملی مانند فضای شخصی در مدرسه میتواند بر رفتار دانش آموزان تاثیر بگذارد. الگوهای رفتاری متنوع، ورود فناوری‌های نوین و نیاز به فضاهای چند منظوره، فضاهای آموزشی را به سمت انعطاف پذیری سوق میدهد. تغییر فضای کلاس از طریق تغییر چیدمان و ایجاد محیط‌های اجتماع پذیر میتواند بر اندازه فضای شخصی دانش‌آموز تاثیر گذار باشد. به این صورت که چیدمان نیمکت‌ها، اندازه فضای شخصی و در نتیجه میزان ارتباط و تعامل دانش‌آموزان با یکدیگر را تغییر میدهد. زاویه قرار گیری دانش آموز، فاصله آن از معلم و دیگر دانش آموزان، قابل رویت بودن وی توسط معلم بر اندازه فضای شخصی که مانند حباب آنها را در بر گرفته، تاثیر گذار است. در پژوهشی که در ارتباط با “واکاوی تاثیر معماری داخلی انعطاف پذیر بر تعیین فضای شخصی دانش‌آموزان در مدرسه” توسط تیم پژوهشگران متشکل از اعظم اسماعیلی (دانشجوی دکترا، گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات)، آزاده شاهچراغی (دانشیار، گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات) و فرح حبیب (استاد، گروه معماری،واحد علوم و تحقیقات) انجام شده، آمده است:« به طور کلی فضاهای آموزشی باید بتوانند بر اساس تنوع رفتارهای اجتماعی دانش‌آموز جوابگوی نیازهای انعطاف پذیر و پایداری در طول زمان باشند. علاوه بر این رفتار ما برآیندی از نیازها، انگیزه‌ها، قابلیت محیط، ادراک، تصویر ذهنی و در نهایت معنی است که از محیط برای خود ساخته‌ایم. از این رو واضح است که فعالیت‌های ما تحت تاثیر این عوامل محیطی و فردی میتواند شکل‌های متفاوتی به خود بگیرد. موضوع رفتار اجتماعی، هم روابط اجتماعی میان شهروندان را تحت تاثیر قرار میدهد و هم شیوه استفاده انسان از محیط، به واسطه رفتار فردی یا رفتار اجتماعی باز تعریف میشود.» در پژوهشی که برای ثبت مشاهدات و اطلاعات از شیوه میدانی استفاده شده، آمده است:« متغیرهای محیطی طبیعی و کالبدی از قبیل نور، رنگ، سرو صدا، گرما، سرما، تهویه و تجهیزات، میزو صندلی‌ها باید در محیط‌های آموزشی مد نظر قرار گرفته شوند، زیرا بر رفتار ما تاثیرگذارند. مثلا اگر در یک فضای باز عمومی نیمکت وجود داشته باشد، احتمال اینکه افراد برای نشستن و صحبت با یکدیگر ترغیب شوند، بسیار زیاد میشود. همچنین یک فضای گشوده و وسیع میدان گونه، بیش از یک فضای خطی باریک، ما را به مکث، ایستادن و تعامل ترغیب میکند. از جمله عوامل تاثیر گذار بر واکنش‌های انسان در وضعیت‌های اجتماعی متغیرهای محیطی هستند. در شرایط واقعی هیچ رفتاری فارغ از مکان و زمان قابل تصور نیست. ما به طور متقابل از محیط تاثیر می‌پذیریم و بر آن تاثیر می‌گذاریم. بنابر این با ایجاد امکانات مناسب در فضای عمومی میتوان افراد را به انجام رفتارهایی ترغیب کرد یا از برخی رفتارها بازداشت.» محققان میگویند:« طرح مبلمان بر رفتار و احساسات مردم در داخل اتاق تاثیر می‌گذارد. مبلمان یکی از تسهیل کننده‌های اصلی گفت و گو است که مرزهای ارتباطی و فواصل تعاملی مناسب را تعیین میکند. محل مبلمان، فاصله بین آنها و دکوراسیون مورد استفاده در کتاب خود روشهای امروز را بسیار متفاوت با سالهای گذشته می‌داند این تغییرات بیشتر در روابط داخل کلاسی ایجاد شده اند، به طوری که دیگر رابطه معلم با دانش‌آموز و همین‌طور دانش‌آموز با دانش‌آموز به صورت یک‌طرفه نیست. کلاس جایی است که دانش‌آموزان از تجربیات یکدیگر می‌آموزند و پیرامون مشکلات هم بحث میکنند. این عوامل سبب ایجاد تغییراتی در چیدمان کلاس‌ها هستند. یکی از مولفه‌های کالبدی که در کلاس درس تغییر پیدا میکند، چیدمان میز و صندلی دانش‌آموزان است و این موضوع توسط متخصصان آموزش و پرورش به خوبی مورد بحث و گفت و گو قرار گرفته است. چیدمان میز و صندلی تاثیر بسیاری در آموزش و پرورش و ارتقای سطح یادگیری دانش آموزان در محیط های آموزشی دارد که شامل چیدمان ردیفی و ستونی، دایره‌ای شکل و گروهی است. در روشهای سنتی آموزش، از چیدمان ردیفی و ستونی به صورت نیمکت‌های دو یا سه نفره پشت سر هم استفاده می‌شد.» اسماعیلی وهمکارانش میگویند:« برای آنکه مبلمان آموزشی بتواند به مسئله انعطاف پذیری فضاهای آموزشی پاسخ بگوید، باید چند ویژگی مهم چند عملکردی، متحرک بودن و طراحی متناسب با فضا را دارا باشد یعنی قابلیت تفکیک، ترکیب و تجمیع داشته باشد. اگر امکانات کلاس به صورتی باشد که صندلی‌های دانش‌آموزان می‌توانند به صورت دایره شکل سازمان دهی شوند تا دانش‌آموزان با یکدیگر و با معلم ارتباط متقابل برقرار کنند، در این صورت معلم جزئی از دانش‌آموزان محسوب میشود و میتواند علاوه بر تدریس، به راهنمایی و هدایت بحث‌های جمعی داشن‌آموزان نیز بپردازد. در هرحال، هنگام بررسی طرز چیدن صندلی‌ها در کلاس، توجه به همه دانش‌آموزان شایان اهمیت است. یکی از نیازهای اساسی دانش‌آموزان این است که مورد توجه دبیران قرار گیرند. چنانچه فضای فیزیکی کلاس مشوق ایجاد این احساس در دانش‌آموزان باشد، بدون تردید از میزان مسائل و مشکلات انضباطی نیز به طور چشمگیری کاسته میشود. تغییر مبلمان کلاس موجب تغییر میزان خلاقیت، نوآوری و مهارتهای کلاسی بچه‌ها شده بود. همچنین وجود قالی در کلاس باعث سپری کردن زمان بیشتری در کلاس و همچنین موجب افزایش تعامل مستقیم میشود.» در نتایج این پژوهش آمده است:« طراحی محیط چیزی بیش از محیط کالبدی است. در واقع میتوان نظام‌هایی محیطی طراحی کرد که در آنها، محیط و رفتارهای مختلف در قالب کلی یکپارچه با یکدیگر ترکیب شوند. اگر نظارت بر فضای شخصی درک شود، محیط‌هایی بسیار انعطاف پذیر خلق می‌شوند. فضای شخصی ترکیبی از فاصله و زاویه قرار گرفتن نسبت به دیگران است. فضاهای شخصی گوناگون امکان رفتارهای غیر کلامی و دیگر شکل‌های ارتباط را تغییر میدهند. امروزه مطالعات در خصوص ویژگی‌های معماری انعطاف پذیر موثر بر رفتارهای اجتماعی نشان میدهند، محیط کالبدی و طبیعی نقش برجسته‌ای در رفتارهای اجتماعی دانش‌آموزان دارد. تغییرات بدون پر کردن و اشغال کردن محیط، تغییر اندازه‌ها، مقیاس و فاصله عوامل تنوع محیطی هستند که تمایل به برقراری رابطه با دیگران را تحت تاثیر قرار میدهند. بنابراین چنانچه محیط‌های آموزشی به درستی و باتوجه به خصوصیات جسمانی و روانی کودک طراحی شوند، بر رفتارهای اجتماعی کودکان اثر می‌گذارند و میتوان با کمک محیط و کالبد تا حدودی رفتار مورد نظر را پیش بینی یا اصلاح کرد و بتوان برای خلق هرکدام از موقعیت‌های متناسب با رفتارهای اجتماعی از رفتارهای اجتماعی از معماری انعطاف پذیر و محیط کمک گرفت.» این پژوهش در شماره هفتادم فصلنامه نوآوری‌های آموزشی منتشر شده است. منبع : خبرگزاری ایسنا
اضطراب مرگ در كودكان
كودك از شش هفت سال تا يازده سالگي معمولا دچار اضطراب مرگ پدر مادر ميشود. ✔️معمولا براي تمام بچه ها اتفاق ميافتد و وظيفه پدر و مادر اين است به صورت مدوام از اينده هاي خوب با فرزندشان حرف بزنند از عروسي فرزندشان، از بچه دار شدنشان، از خونه خريدنشان، و نقش خودتان را در همه اونها نشان بدهيد كه در تمام اين مراحل همراه فرزندتان هستيد، با نوه تان ميرقصيد به خونه شان مهماني ميرويد، بذاريد فرزندتان در مورد اين ارزوهاي خوب اينده با شما حرف بزند و شما بگيد اون موقع اونجاييد انقدر بايد بگيد تا جاي اون ترس با اين حس كه شما خواهيد بود عوض بشه و كودك به سلامت از اين بحران رد بشه وگرنه اين ترس به مرور كه كودك بزرگتر شود بدتر و عميق تر خواهد شد. 🌟به همين دليل در اين سن طلاق و مرگ اطرافیان آسيبش بيشتر از دوران هاي ديگر در كودك مي باشد. پس اگر حتي سردرد داريد نبايد مدام گزارشش رو به فرزندتان بدهيد. ⭐️اگر نگران اين هستيد مبادا اين حرفها دروغ در بيايند و ان روز من در دنيا نباشم پس فرزندم را از كودكي براي مرگ خودم يا زندگي سخت اينده كه هنوز نيامده اماده كنم، مطمئن باشيد نگراني و اضطراب امروز شما و ترس از اينده نيامده براي فرزندتان بيش از نبود احتمالي شما در اينده به كودكتان اسيب خواهد زد. نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی – شماره مطب 021 88838119
تشخیص اختلال نافرمانی و مقابله جوئی
اکثر کودکان در موقعیت هایی ممکن است نافرمانی و مقابله جویی داشته باشند. در شرایط خستگی، گرسنگی، در جابجایی ها، استرس و یا در میانه بحران ها و … رفتارهای مقابله جویی دیده می شوند. در این موارد نمی توان گفت که کودک اختلال نافرمانی و مقابله جویی دارد. در اختلال نافرمانی و مقابله جویی الگوی پایداری از منفی گرایی، لجبازی، رفتارهای خصمانه و پرخاشگری نسبت به منابع قدرت دیده می شود که باید حداقل ۶ ماه طول کشیده باشد و ناشی از تغییرات یا استرس های موقعیتی نباشد. مداخلات زودهنگام در کودکانی که رفتارهای لجبازی و مقابله جوئی نشان می دهند می تواند از شکل گیری و تداوم این رفتارها در آینده جلوگیری کند. این مداخلات را از سنین پیش دبستان می توان شروع کرد. در سنین پائین تر آموزش شیوه های مدیریت رفتار به والدین (PMT) و آموزش مهارت های اجتماعی، شیوه های مدیریت خشم، تعارضات و حل مسئله به کودک و مداخلات رفتاری از طریق مدرسه و کاهش عوامل استرس زا، تعارضات و خشونت در خانواده کمک کننده است. در کودکان بزرگتر علاوه بر این موارد کمک به بهبود عملکرد تحصیلی و روابط با همتاها و … نیز توصیه می شود. نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی – شماره مطب 021 88838119
چند تست براي فهميدن چپ دست يا راست دست بودن کودک
چند تست براي فهميدن چپ دست يا راست دست بودن کودک چشم غالب:به کودک تان چيزي مثل يک لوله کاغذي بدهيد و از او بخواهيد تا يک چشمش راببندد و به داخل آن نگاه کند، مي توان راست دست يا چپ دست بودنش را تشخيص داد. فقط کافي است ببينيد چشم راستش را باز نگه مي دارد يا چشم چپش را.دست و صاعد غالب:وقتي کودک تان دستانش را روي هم مي گذارد، کدام دست روي ديگري است؟اين امر نشان دهنده دست غالب است. پاي غالب:کودک تان را از يک پله بالا ببريد. کدام پا را زودتر بلند مي کند؟ يا از او بخواهيد توپي را براي تان شوت کند. از روي آن پاي ضربه زننده مي توان راست دست يا چپ دست بودنش را تشخيص داد. گوش غالب:وقتي کودک تان گوشي تلفن را بر مي دارد، آن را به کدام گوشش مي چسباند؟ يا تيک تاک يک ساعت روميزي را با کدام گوشش ارزيابي مي کند؟ کودک نه چپ دست و نه راست دست است. آيا بايد نگران بود؟ تا پنج سالگي نگران نباشيد. در واقع او هنگام خواندن و نوشتن جهت غالب خود را تشخيص خواهد داد. اگر تا پنج سالگي ديديد که کودک تان همچنان با مشکل مواجه است، آن گاه به يک مشاور رجوع کنيد منبع:نشريه کوچه ما، شماره 14.
آشنایی با عوامل ایجاد کننده استرس در کودکان
روانشناس کودک در خراسان جنوبی گفت: توجه نکردن به کودکان، اختلافات خانوادگی، عدم استقلال کودک، تهمت زدن به کودک و استفاده از الفاظ بد از جمله عوامل تشدید کننده استرس در کودکان است. سیدعلی حسینی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه خراسان جنوبی، با اشاره به اینکه عدم استقلال در کودکان یکی از عوامل به وجود آمدن استرس است، گفت: یکی از راه‌های کسب استقلال در کودکان دادن اجازه برای انتخاب لباس، کیف و کفش است. وی با اشاره به استرس کودکان در مدرسه، اظهار کرد: استرس کودک بعد از 7 سالگی در دوران مدرسه خود را بروز میدهد که از علایم آن هواس پرتی در کلاس است. کودکان را در دعواهای پدر و مادر دخیل نکنیم زیرا او زود باور بوده و دچار استرس شدید میشود. حسینی با بیان اینکه استرس، کودک را دچار افسردگی میکند، افزود: بعضی از نشانه‌های استرس، گوشه‌گیری، مکیدن انگشت، شب ادراری و پرخاشگری است. وی با تاکید بر اینکه باید تنبیه با توجه به سن کودک باشد، تصریح کرد: قهر کردن به مدت کوتاه، خارج نشدن از اتاق به مدت محدود و محروم‌سازی کودک از یک کار از جمله تنبیه‌هایی است که میتوان برای کودک اجرا کرد. این روانشناس با اشاره به شیوه‌های کم کردن علائم استرس در کودکان گفت: پرت کردن حواس او و صحبت کردن شخصی که کودک او را خیلی دوست دارد از جمله این موارد است. وی بیان کرد: ممکن است استرس کودک در بدو ورود به مدرسه ناشی از ایجاد تنش والدین برای انجام تکالیف کودک و یا نحوه ارتباط کودک با دوستان در مدرسه باشد.
علل دروغگویی در کودکان
مرز بین دروغ و خیال همه انسانها در محدوده ای برابر پا به عرصه وجود می گذارد. هیچکس از کودکی دروغگو به دنیا نیامده است. همه انسانها راه فکر کردن و توجیه اعمال خویش را از دیگران آموخته و تکامل یافته اند. درستی یا نادرستی از طریق کلمات و اعمال دیگران به ما القا می شود و ما این کلمات و اعمال را در ذهنیات خود تلفیق کرده، سرانجام شخصیت خود را شکل می دهیم. راستی شما فکر می کنید که این گونه توجیهات استادانه چگونه توسط بعضی از جوانان ونوجوانان بیان می شوند؟ والدین نقش مهمی در تکوین شخصیت فرزندان خود بازی می کنند و این نقش در سالهای اولیه تربیت کودکان ارزشی به غایت والا دارد. برای اینکه فرزندان خود را راستگو تربیت کنیم ابتدا می بایست نسبت به اعمال خود نهایت دقت را داشته باشیم و نیز درارتباط خود با دیگران دقت کنیم، صداقت و راستگویی از مواردی است که باید قبل از سنین مدرسه به آن توجه شود. البته ما باید توجه داشته باشیم که کودک اساساً قصد فریب والدین را ندارد، ولی توجیهات او راهی برای فرار از مجازات است. کودک با جعل داستان یا با طرح مبالغه آمیز بعضی از واقعیات، اغلب خواسته خود را با ما درمیان می گذارد و غیرمستقیم از امیالش صحبت می کند. دروغ گفتن یکی از رفتارهای متداول کودکان 4ـ5 ساله است که از لحاظ اخلاقی اشکالی ندارد. کودکان در این سن و سال معمولاً به دو شکل دروغ می گویند که نخستین آن خیال پردازی است، کودک با جعل داستان یا با طرح مبالغه آمیز بعضی از واقعیات، اغلب خواسته خود را با ما درمیان می گذارد و غیرمستقیم از امیالش صحبت می کند. در این صورت بهتر است که پدر و مادر در تأیید خواسته کودک حرف بزنند. دروغ نوع دوم دروغ به اصطلاح مفید است، دروغی است که بزرگترها هم می گویند و آن رابه حساب دروغ مصلحت آمیز می گذارند تا به جای نتیجه بد، نتیجه خوب بگیرند. در این مرحله از رشد کودک تنها کار درست را در خواسته خود می جوید و با استفاده از دروغ برای رسیدن به خواسته اش تردیدی به خود راه نمی دهد. در این موارد باید به کودک تفهیم کنیم که از راستگویی و صداقت او خوشحال می شویم ، دروغ و دروغگویی را دوست نداریم. باید توجه داشت که این مسأله در سنین بالاتر رفتاری ناپسند است که به کودک شخصیت ساختگی و تصنعی می بخشد. هرگاه کودک شما در موقعیت نامطمئن و ناامن قرار گیرد و احساس خطر یا حقارت کند به گفتن دروغ متوسل می شود. کودک دروغگو به گفته هایش ایمان ندارد و به طور قاطع و صریح حرف نمی زند، به تدریج اعتماد خود را به دیگران از دست می دهد و نسبت به اطرافیان بدبین می شود. متأسفانه برخورد بسیاری از والدین در این موارد با تنفرهمراه است زیرا از خود سؤال می کنند که چرا فرزندشان دست به چنین عملی زده است؟ در برخورد با چنین مواردی والدین نباید به چشم یک آدم دروغگو به کودک نگاه کنند و یا دائماً به آنها ظنین باشند زیرا چنین برخوردی عواقب ناگواری را به همراه خواهد داشت. برای درمان دروغگویی شناخت علل آن کاملاً ضروری است، دروغگویی به عنوان یک مشکل علل گوناگون و متعددی دارد که درا ینجا به برخی از آنها اشاره می شود: بــــررســــــی علل دروغگویـــــــی همانطور که قبلاً هم اشاره شد یکی از علتهای دروغگویی آموزش نادرست خانواده است. در خانواده ای که پدر و مادر و دیگر اعضای آن همواره به یکدیگر دروغ می گویند نمی توان انتظار داشت که کودکی راستگو تربیت شود. دروغگویی کودک ممکن است برای جلب توجه اطرافیان باشد. چنانچه کودکی در خانواده یا مدرسه مورد بی توجهی اطرافیان قرار گیرد، برای نشان دادن خود و جلب توجه آنان ممکن است به گفتن دروغ در زمینه های گوناگون متوسل شود. کودکانی که نسبت به دوستان و اطرافیان خود احساس کمبود می کنند، ممکن است برای جبران کمبودها در زمینه های گوناگون نظیر شغل والدین، محل سکونت، وضع تغذیه، دوستان و تفریحات و سفرها به دروغ متوسل شوند و درون آشفته ونگران خود را به آن وسیله به طور موقت تسکین دهند. ترس نیز از دیگر عواملی است که موجب دروغگویی می شود. اگرکودک به سبب راستگویی تنبیه شود، در آینده برای نجات و رهایی از مجازات به دروغگویی متوسل می شود. باید اذعان کرد که سختگیریهای افراطی و برخوردهای خشن والدین و مربیان با کودک از علل مهم دروغگویی کودک محسوب می شود. گاهی نحوه بیان و برخورد والدین و مربیان با کودک او را به دروغ گفتن وامی دارد و به او دروغگویی را می آموزد. به عنوان مثال والدین به کودکی که مرتکب عمل خلافی شده است اصرار می ورزند که او این کار را انجام نداده است بلکه دیگری مثلاً همسایه یا دوست یا برخی موجودات خیالی سبب آن بوده اند. در این حالت والدین علاوه بر آنکه کودک را دروغگو بار می آورند او را به گریز از قبول مسئولیت رفتارش نیز وامی دارند. انتظار و توقع بیش از حد از کودکان و مقایسه آنان با دوستان و همکلاسیها در زمینه های گوناگون از دیگر عوامل دروغگویی کودکان می شود دراین صورت کودک از طریق دروغ می تواند هم بر احساس حقارت خود به طور موقت غلبه یابد و هم والدین را راضی و خشنود سازد و نظر آنان را به سوی خود جلب کند. درمـــــــــان دروغگویــــــی برای پیشگیری و درمان دروغگویی، والدین و مربیان باید واقعیات را بپذیرند و برای شنیدن موارد شیرین و تلخ از طرف کودکان آماده شوند و با رفتار خود به کودک بیاموزند که گفتن واقعیات به هر صورتی که باشد مقبول است و موجبات تنبیه و آزار کودک را فراهم نخواهد کرد. اگر کودک پی ببرد که والدین و مربیان او را برای دروغگویی تشویق و برای راستگویی تنبیه نمی کنند به تظاهر در رفتار و جعل واقعیت نخواهد پرداخت. همچنین والدین و مربیان باید از طرح پرسشهایی که کودک به آنها به احتمال قوی پاسخ نادرست خواهد داد خودداری کنند. در صورت مشاهده دروغ، والدین و مربیان نباید شتابزده عمل کنند و به تنبیه کودک مبادرت ورزند. برای بازداشتن کودک از دروغگویی و اصلاح رفتار آنان باید روش برخورد باتوجه به موقعیت انتخاب شود که برخی از روشها به اختصار عبارت است از: نشــــــان دادن ارزش راســـــت گفتــــن : در وهله اول کودک باید دریابد که دروغگویی کار نادرست و ناپسند و راستگویی عملی باارزش و پسندیده است. کودک باید ارزش راست گفتن را درعمل تجربه کند. والدین و مربیان نباید در برابر دروغهای کودکان برآشفته شوند و او را کتک بزنند. بیان نتایج زشت و تلخ دروغگویی به صورت داستان برای آنها می تواند در آموزش عواقب تلخ دروغگویی مفید واقع شود. همچنین اگر والدین و مربیان، کودک را در خلوت ( نه در جمع ) در جوی محبت آمیز و پرعطوفت با مضرات و نتایج دروغگویی آشنا سازند و به پند دادن او بپردازند، در جلوگیری و نیز درمان دروغگویی می تواند مؤثر باشد. ?- اجــــازه بیان احساســـات : کودک باید احساسات خود را آزادانه ابراز کند و در صورتی که بیان احساسات، باعث آزار و اذیت اطرافیان شود باید به کودک آموخت که به تدریج این احساسات را با احساسات خوشایند جابجا سازد و نباید برای احساساتش تنبیه شود. برای نمونه اگر کودکی از برادر کوچکش خوشش نمی آید، باید به او اجازه داده شود که احساساتش را بیان کند، پس از شنیدن نظر کودک، والدین باید ضمن تحلیل رفتار خود با کودک و یافتن علل پیدایش چنین احساسی به راهنمایی کودک و تغییر رفتار و احساسات او مبادرت ورزند. در مواردی که کودک مرتکب کار خطایی شده ولی راست می گوید، باید به ملایمت و به طور صحیح به او تذکر داده شود که رفتارش درست و پسندیده نیست و باید آن را تغییر دهد. هشدار به کودک، همدردی با او در مواردی که لازم است، نادیده گرفتن حرفهای کودک و بی توجهی به آنها از روشهایی است که در مواقع مشخص می تواند برای پیشگیری و درمان دروغگویی کودکان استفاده شود. تعـــــــدیل انتظارات از کــــــودکان : والدین و مربیان باید از هر کودک انتظاراتی داشته باشند که با واقعیات و امکانات او منطبق است. در غیر این صورت، دروغگویی کودک تقویت و تشدید خواهد شد. چون کودک توان عملی ساختن خواسته های اطرافیان را ندارد
7 نكته كليدي براي ترغيب كودكان به آموختن
) خودتان، مثال و الگوی عملی برای او باشید.کودکان دوست دارند از والدین خود بیاموزند و تقلید کنند. به مطالعه علاقه نشان دهید تا آنها شما را سرمشق خود قرار دهند. با صدای بلند برای آنها کتاب بخوانید تا این علاقه به مطالعه به آنها تلقین شود. برای جلب علاقه کودک می توانید قسمتی از داستان را خودتان بخوانید و اجازه دهید کودک خودش بقیه داستان را بخوانید. ۲) وقتی می خواهید به یک کودک آموزش بدهید، برای وسوسه کردن او می توانید در بدو امر با یک بازی مرتبط با موضوع شروع کنید. سپس یک گام جلوتر رفته و با نظم و ترتیب بیشتری به او آموزش دهید. مثلاً بازی ها و سرگرمی های ریاضی ابزار مناسبی برای آموزش اعداد به کودکان کم سن و سال هستند. ۳) میل به آموختن را به او تلقین کنید. خوب گوش دادن، خوب نگاه کردن، خوب اندیشیدن و خوب خواندن را به عنوان چهار اصل مهم یادیگری به او معرفی کنید. وقتی کودک در این مورد مهارت پیدا کند و این مفاهیم را به کار گیرد، چهارچوبی برای آغاز میل به آموختن در او شکل می گیرد. ۴) هیچ چیز مانند جایزه در کودکان، انگیزه ایجاد نمی کند.هنگام کسب موفقیت، به آنها جایزه بدهید. باید بدانید کودک شما به چه چیزی علاقه دارد. از همان به منظور تحریک انگیزه او برای دستیابی به هدف استفاده کنید. نیازی نیست از جوایز گران قیمت استفاده کنید. یک اسباب بازی گران قیمت سطح توقع او را بالا می برد. ۵) کودک را از تکنولوژی و علم روز دنیا دور نکنید.تکنولوژی روش کمکی دیگری برای یادگیری و ابزاری است که والدین می توانند عاقلانه از آن استفاده کنند. با ارائه بازی های کامپیوتری درسی درباره موضوعاتی نظیر ریاضی و زبان های خارجه، می توانید شدت وابستگی و علاقه او را به کامپیوتر مهار و کنترل کنید. ۶) فرزند خود را تنها به کتاب ها و متن های درسی مدرسه محدود نکنید.با استفاده از منابع دیگر مانند کتاب ها و مجلات کودکان، افق فکری او را وسیع تر کنید. ۷) اجازه دهید کودک نقش بازی کند، اشعار را از حفظ بخواند یا برای شما داستان تعریف کند. فرزندان شما می توانند به نوبت به دیگری گوش فرار داده و یا ارتباط برقرار کنند. این روش، مهارت های شنیداری و برقراری ارتباط را که اهمیت بسیاری هم دارند، پرورش می دهد. منبع : http://nematnezhad.blogfa.com/
افزایش خطر ابتلا به بیش فعالی با آسیب ضربه مغزی
یافته‌های محققان نشان میدهد افرادی که از آسیب ضربه مغزی رنج می‌برند، دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به اختلال کم توجهی-بیش فعالی قرار دارند. افزایش خطر ابتلا به بیش فعالی با آسیب ضربه مغزی در یکی از مطالعات اخیر که در مجله تحقیقات روانپزشکی منتشر شده است، از داده‌های به دست آمده از یک نظرسنجی تلفنی از ساکنان انتاریو، کانادا استفاده شد. این داده‌ها حاکی از ارتباط نزدیک اختلال کم توجهی-بیش فعالی (ADHD) با آسیب ضربه مغزی (TBI) هستند. یافته‌های محققان نشان میدهد افرادی که از آسیب ضربه مغزی رنج می‌برند، دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به اختلال کم توجهی-بیش فعالی قرار دارند. اختلال کم توجهی-بیش فعالی یک اختلال رفتاری مزمن است که با مشکلاتی از قبیل رفتار تکانشی و عدم توجه همراه است. این وضعیت به طور معمول در دوران کودکی آغاز شده و اغلب در بزرگسالی ادامه می‌یابد. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، در سال ۲۰۱۱، حدود ۱۱ درصد از کودکان آمریکایی ۴ تا ۱۷ سال (۶. ۴ میلیون نفر) به اختلال کم توجهی-بیش فعالی مبتلا شده‌اند. این رقم کماکان رو به افزایش است. در همین حال، گزارشات حاکی از آن است که در سال ۲۰۱۰، حدود ۲. ۵ میلیون نفر دچار آسیب ضربه مغزی شده‌اند. سازمان بهداشت جهانی معتقد است که تا سال ۲۰۲۰، آسیب ضربه مغزی پس از بیماری‌های قلبی و افسردگی به سومین عامل بیماری و ناتوانی در جهان تبدیل خواهد شد. تحقیقات پیشین نشان میدهند که اختلال کم توجهی-بیش فعالی با آسیب ضربه مغزی در دوران کودکی ارتباط نزدیکی دارد. این امر چندان تعجب‌آور نیست؛ چون برخی از عوارض آسیب ضربه مغزی مانند مشکلات حافظه و اختلال توجه، ناتوانی در برنامه‌ریزی و سازمان‌دهی در پردازش و تلفظ حروف صدادار و رفتارهای تکانشی، مشابه علائم اختلال کم توجهی-بیش فعالی هستند. (منبع: nhs)
آنچه باید پدر و مادرها و آموزگاران درباره ی کلاس اولی ها بدانند
آنچه در این مقاله می خوانید: ضرورت تأمین امنیت روانی کلاس اولی ها محیط و فضای آموزشی نظام آموزشی برنامه ریزی آموزشی ضرورت تأمین امنیت روانی کلاس اولی ها کودک شش هفت ساله چه ویژگی هایی دارد؟ در دنیای ذهنی او چه می گذرد؟ او دنیای پیرامون خود را چگونه تفسیر می کند؟ به عنوان آموزگار، ناظم، مدیر و سیاستگذار آموزشی، چقدر او را می شناسیم، و با او چگونه می خواهیم در محیط مدرسه و کلاس برخورد کنیم؟ … و حال برای او که قرار است چند روز دیگر پا به مدرسه بگذارد چه برنامه ای داریم؟ این معصوم مشتاق متوهم، قرار است برای اولین بار از آغوش گرم و صمیمی خانواده، جدا شود و پا به جهانی ناشناخته و غریب به نام مدرسه بگذارد، جایی که در آن، از حضور مهربان پدر، مادر، مادربزرگ، پدر بزرگ، خواهر و برادر خبری نیست و ممکن است بغض غریبگی، دلتنگی و اضطراب، او را در این فضای ناآشنا به تنگ آورد. بسیاری از این کودکان (اگر تهران و چند شهر بزرگ را ملاک قرار ندهیم) از پله تجربه های جمعی مانند مهد کودک، کودکستان، و پیش دبستان ها، عبور نکرده اند و اگر هم گذر کرده باشند، حضوری متعهد، مسئولانه و مکلف به انجام مشق و درس، نداشته اند، موضوعی که یکی از عوامل مهم دلهره و اضطراب آنهاست. تصویر ذهنی او از مدرسه چیست؟ آدم های آن شبیه به چه کسانی هستند؟ پدر، مادر، دایی، عمو، مادر بزرگ مهربان … یا بر پایه ی پیش داوری های منفی او، آدم هایی بد اخلاق، اخمو و ترسناک متصور می شوند؟ بدترین نوع ورود به این سرزمین وهم، این است که بی هیچ پیش زمینه مثبتی قدم به آن بگذارند. ما خود چگونه در هفت سالگی پا به مدرسه گذاشتیم؟ از آن روز، چه تصوری در ذهن و خاطره خود داریم؟ آن روز بر ما چه گذشت؟ با ما چگونه رفتار کردند؟ این خاطره ها هرچه باشد، خوب یا بد، تا پایان عمر با ما همراه است، چرا که اولین تجربه ی اجتماعی ماست (پس از خانواده) و بخشی از شخصیت و روان ما را می سازد. از این منظر، بدترین خاطره های عمرم را از کلاس اول به یاد دارم و این خاطره های بد، چه بخواهم و چه نخواهم، همچون محتویات یک کیسه زباله، بر شانه ی روحم حمل می شود و با همه کوشش و اراده ام، هرگز نتوانستم این کیسه را برای همیشه بر زمین بگذارم. روان شناسی هفت سالگی یا روان شناسی سازگاری با سال اول مدرسه، به چرایی این ناتوانی و ماندگاری خاطره های بد، پاسخ داده است. یک روز ناگوار و تلخ که هنوز وقتی به یاد می آورم قفسه سینه ام تنگ می شود. و چیزی شبیه به یک گلوله پارچه ای خشک و آغشته به خاک و خاکستر، راه گلویم را می بندد. لحظه هایی ناب که می توانست شیرین و خوش و دوست داشتنی باشد، روزهایی که می توانست و می تواند در تأمین سلامت روانی یک عمر انسان، تأثیر گذار و تعیین کننده باشد. برای این که لحظه های تکرار نشدنی این پایه تحصیلی انسان ساز، برای همه ی هفت ساله های امروز و معماران جامعه ی فردا به درستی و شایستگی سپری شود، وزارت آموزش و پرورش برای تغییر وضعیت موجود باید بی درنگ برای تغییر کیفی سه حوزه ی ۱- محیط و فضای آموزشی ۲- نظام آموزشی ۳- برنامه ریزی آموزشی دست به کار شود. بالا محیط و فضای آموزشی ۱ – نزدیک بودن فاصله خانه و مدرسه برخی از پدر و مادرها به دلایل گوناگون، از جمله نام، شهرت، و گاه امکانات آموزشی بهتر یک مدرسه، فاصله خانه تا محل تحصیل فرزندشان را بسیار طولانی می کنند؛ به حدی که دانش آموز مجبور می شود، از سرویس های رفت و آمد استفاده کند. این گونه رفت و آمدها، بخصوص در شهرهای بزرگ ، به دلیل آلودگی های صوتی و تنفسی و ترافیک سنگین و حوادث و عوارض ناشی از آن، زیانش بسیار بیشتر از سودش است. کودک، وقتی در محله و محدوده ی زندگی خود به مدرسه برود، در کنار هم کلاسی هایی می نشیند که بسیارشان آشنا و همسایه او هستند و این پیوندهای همجواری و خویشاوندی، می تواند گسترش روابط عاطفی را نیز در پی داشته باشد. این چتر عاطفی، او را در فضای امن تری قرار می دهد. روان شناسان و جا معه شناسان، بر توسعه ی فرهنگ و همگرایی و محله گرایی (لوکالیزم) در جامعه ماشین زده و آشفته مدرن، تاکید فراوان دارند. ۲- وسعت زمین، بنا و امکانات وسعت زمین، بنا و امکان های آموزشی، ورزشی، فرهنگی و هنری نقش زیادی در رشد خلاقیت و سلامت جسمی و روانی دانش آموزان دارد بسیاری از مدارس ما فاقد ضوابط و استانداردهای پذیرفته شده ی بین المللی است. فقدان این امکان ها، محیط های آموزشی را کسل کننده و کودک را آسیب پذیر می کند. اگر قرار باشد کودک از آپارتمان کوچک به نام خانه به یک آپارتمان بزرگتری به نام مدرسه برود، ستمی است که می تواند خسارت های روحی، روانی و آموزش جبران ناپذیری بر او در پی داشته باشد. آموزش و پرورش وظیفه دارد واحدهای آموزشی را موظف به ایجاد چنین فضاهایی بکند و درصدور مجوز تأسیس و فعالیت واحدهای آموزشی، رعایت حداقل استانداردها را در نظر بگیرد. آموزش و پرورش نباید به واحدهای آموزشی فاقد حیاط و فضای نامناسب، اجازه فعالیت بدهد. مسئولیت هرگونه خسارت روحی و روانی به دانش آموزان بی دفاع، به عهده ی این وزارت است. ۳- رعایت آزادی های فردی اجازه بدهیم دانش آموزان دختر، دست کم در پایه اول ابتدایی، در استفاده از روسری، آزادی عمل داشته باشند، بخصوص اگر آن ها بتوانند در فضاهای آفتابگیر مدرسه، دقایقی را زیر آفتاب بگذرانند و بازی کنند، که این عمل، هم برای جذب و ساخت ویتامین D و جلوگیری از بیماری های استخوانی و مفصلی در آنان (که بسیار هم شایع است) مفید است و هم در ایجاد تنوع رنگ و زیبایی محیط که از نیازهای روحی این دوره سنی است. اسلام، سن تکلیف به حجاب را ۹ سالگی تعیین کرده، بهتر است تفسیرها و سلیقه های شخصی خودمان را به کوکان هفت ساله تحمیل نکنیم که این تحمیل چه بسا باعث تأثیرات منفی نسبت به این باور مذهبی در مناطق گرمسیری در گرمای بهار می شود. اصولاً هرگونه محدودیت و سلب آزادی، می تواند عرصه را بر این موجود کم حوصله و شکننده، تنگ کند و از علاقه او به مدرسه بکاهد. اگر قرار بود دخترها از هفت سالگی در حجاب روند یا به تعبیر برخی سخت گیران و متعصبان، به پیشباز حجاب بروند یا به آن عادت کنند، بی تردید، پیامبر اسلام به این امر آگاهی داشت و در این صورت ۷ سالگی را سرآغاز تکلیف به شرع و پوشش موی سر قرار می داد. ۴- ایجاد تعلق خاطر به مدرسه و اجزاء آن و پرورش حس خویشاوندی ایجاد دلبستگی و تلعق خاطر به مدرسه، هم کلاسی ها، آموزگاران و دیگر کارکنان مدرسه، نقشی بسیار، در آرامش روحی و روانی کودک، در روزهای آغازین و به طور کلی پایه اول تحصیلی دوره ی ابتدایی دارد. این تعلق خاطر را، پیش از مدرسه، خانواده باید ایجاد کند. کودک باید محلی را که قرار است به مدت پنج سال در آن زندگی کند به عنوان خانه دوم خود بپذیرد و به همه ی اجزایش علاقه مند شود و خاطره هایی خوب از آن در ذهن خود، ذخیره کند. پیش از آغاز سال تحصیلی، بزرگترها بهتر است خاطره های خوب خود را از مدرسه برای کودکان بازگویند. بازگو کردن خاطره های بد آنان را ناخواسته دچار پیش داوری منفی نسبت به مکانی می کند که قرار است خانه دوم آن ها باشد. جشن شکوفه ها، که چند سالی است برگزار می شود، اگر به درستی و با مدیری مناسب و در سرتاسر ایران، شهر و روستا، بدون تبعیض برگزار شود، می تواند در کاهش تنش های روحی و روانی و کمرنگ کردن پیش داوری های منفی موثر باشد. اجرای تئاتر، موسیقی و قصه گویی در محل مدرسه، در جشن شکوفه ها، می تواند گام اول در تقویت حس همگرایی باشد. زیرا در اولین ماه سال تحصیلی کلاس اولی ها، باید بیش از هر چیز به نیازهای عاطفی و روحی بچه ها پاسخ داده شود. برای دور کردن حس غریبگی، بچه ها می توانند در فرصت های طراحی شده، با همکلاسی های آینده خود، قبل از بازگشایی مدرسه، آشنایی و دوستی برقرار کنند. در روستاها و شهرهای خیلی کوچک، این آشنایی و شناخت، به طور طبیعی وجود دارد، اما در شهرهای بزرگ، کمتر چنین روابطی شکل می گیرد. تمهیدهایی از این دست، هم توسط خانواده می تواند انجام بگیرد، هم مدرسه، که البته این کوشش های آگاهانه، به کمی حوصله نیاز دارد که ما این روزها کمتر در بزرگترها شاهد آن هستیم. یک اردوی یک روزه، به همراه خانواده و معلم، می تواند این هم خویشی را به وجود بیاورد. زیرا تولید حس خویشاوندی، زمینه ساز همزیستی بهتر در واحدهای اجتماعی است. اگر مدرسه از فضاهای ورزشی مناسب برخوردار است، بد نیست دانش آموزان پایه اول، یک هفت قبل از بازگشایی، یکی دوبار در این مکان ها در کنار هم بازی کنند. و اگر هم از امکانات ورزشی برخوردار نیستند، بازی های نمایشی هم می تواند فرصتی برای آنان فراهم کند. تا طعم مشارکت و فعالیت جمعی را در کنار هم تجربه کنند. ۵- نیاز واقعی به دستشویی یا مفری برای غلبه فشارهای روحی شاید طرح این موضوع برای کسانی که با فضاهای آموزش و نیازهای جسمی و روحی کودکان شش هفت ساله آشنایی کافی ندارند، کمی مضحک و ابتدایی به نظر برسد، ولی واقعیتی است انکار ناپذیر که در مدارس ما، یکی از عوامل مهم اضطراب در اولی ها، سرویس های بهداشتی و جوانب مربوط به آن است. بچه ها به دلیل اضطراب های ناشناخته ای که دارند. روزهای اول نیاز بیشتری به دستشویی و سرویس بهداشتی از خودشان نشان می دهند که گرچه ممکن است نیازهای واقعی نباشد، اما مفری است برای تخلیه فشارهای روحی و ضمن این که ممکن است واقعاً هم دچار تکرر ادرار بشوند. کمبود با ناکافی بودن تعداد سرویس های بهداشتی نسبت به دانش آموزان یک مدرسه و ازدحام ناشی از آن در زنگ تفریح، می تواند تنش های درونی، او را شدت بخشد. لذا آموزگاران پایه اول باید به این نکته توجه کافی نشان دهند و وضعیت مناسب را برای این گروه از کودکان فراهم کنند. دانش آموزان سال اول با اجزا و واحدهای درونی مدرسه، آشنایی ندارد و همین نبود آگاهی به ساختمان، آدم ها و دیگر اجزای مدرسه، ممکن است بر حس غربت و غریبگی او بیفزاید. پس می توان با استفاده از یک شخصیت عروسکی و با زبانی صمیمی و مهربان، به عنوان راهنما بچه ها را با کلاس و مدرسه ای که قرار است ساعت هایی از روز خود را در آن زندگی کند، آشنا کنیم. آشنایی با محل سرویس های بهداشتی، آبخوری، دفتر، مکان های ورزشی، کتابخانه و آزمایشگاه (انشاء الله اگر وجود داشته باشد) باید پیش از آغاز سال تحصیلی انجام بگیرد. بالا نظام آموزشی ۱ – از آنجا که بخش قابل توجهی از ساختار روانی و شخصیت فردی و اجتماعی انسان، در کلاس اول ابتدایی شکل می گیرد. باید در انتخاب آموزگاران پایه اول، حساسیت و دقت بیشتری به خرج داده شود و حتا بهتر است این حساسیت ها و ویژگی ها قانونمند شود. در شرایط کنونی در بسیاری از مدارس ما، معلم کلاس اول با نظر و سلیقه مدیر انتخاب می شود و مکمن است آموزگار منتخب این پایه تحصیلی، خود هیچ اراده ای در تعیین پایه تدریس خود نداشته باشد. در بسیاری از کشورهای توسعه یافته پایه ی اول ابتدایی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. در این کشورها، اداره کلاس اول فقط به کسانی سپرده می شود که در دانشسراها تربیت معلم تحصیل کرده باشند و گرایش تحصیلی آن ها، تدریس در پایه اول ابتدایی باشد. در آموزش و پرورش ما، در یکی دو دهه ی گذشته، متأسفانه نقش این دانشسراها در تربیت آموزگاران متخصص بسیار کمرنگ شده است و بیشتر آموزگاران پایه اول، نه تحصیل و تخصصی در تدریس کلاس اول دارند و نه از تجربه کافی برای تدریس در این پایه تحصیلی برخوردارند. بدا به حال دانش آموز، اگر آموزگار او در این پایه تحصیلی آدمی کم حوصله، کم تجربه، و فاقد مهارت باشد. روان شناسی هفت سالگی بر این باور است که آموزگار پایه اول باید صبور، با گذشت، مهربان، با تجربه، جستجوگر و فروتن باشد و از خود رفتاری نامدبرانه به نمایش نگذارد. او باید با روان شناسی، خصوصیات فردی و نیازهای شاگردان خود آشنایی کافی داشته باشد. ۲- آموزگار پایه اول ابتدایی باید برای هر یک از شاگردان خود به طور جدی پرونده ای از روحیات، رفتارها، خانواده ها و ویژگی های فردی او داشته باشد و بر اساس این ویژگی ها، ارتباطات عاطفی و آموزشی اش را با او تنظیم کند. این پرونده ها نباید در دسترس دانش آموز و هر آن کس که محروم نیست قرار گیرد. انتقال این پرونده ها به معلم کلاس دوم می تواند به او نیز در تنظیم روابطش با دانش آموز کمک کند. شرکت در بازی ها، بخصوص، بازی های نمایشی با شاگردان نقش زیادی در کوتاه کردن فاصله میان او و شاگردان دارد. بسنده کردن صرف به آموزش رسمی ممکن است فرصت کافی برای بروز خلاقیت های بالقوه دانش آموزان را فراهم نکند. از این روی تحقیق و مطالعات فردی آموزگار می تواند دریچه چشم اندازهای جدیدی را در فرا روی او بگشاید. ۳- معلم کلاس اول حتماً باید از میان خانم های آموزگار انتخاب شود. از آنجا که دور شدن از مادر، یکی از عوامل اضطراب کودک است، خانم آموزگار می تواند جایگزین مناسبی برای مدرسه باشد. بالا برنامه ریزی آموزشی ۱ – برای جلوگیری از اعمال و تحمیل سلیقه های بازدارنده، بهتر است وزارت آموزش و پرورش با دعوت از متخصصان کارآزموده، روانشناسان کودک، نویسندگان، هنرمندان و صاحب نظران، بخصوص آموزگارانی که به ابتکار، تخصص، دانش و تجربه های جدیدی در امر آموزش اولی ها، دست یافته اند کمیته ای با هدف برنامه ریزی در دو حوزه آموزش و پرورش اولی ها تشکیل و به صورت ضوابطی مدون، در اختیار دبستان ها قرار دهند. ۲ – اولی ها بهتر است سال تحصیلی را با زندگی شروع کنند و از هرگونه شعار مرگ بر … خودداری کنند. فعالیت های سیاسی ، مورد تایید روان شناسی هفت سالگی نیست و از آن جا که در مقاله جداگانه ای به این موضوع پرداخته ام. از تکرار آن در این نوشته می گذرم. ۳- اجباری کردن تشکیل و ساخت کتابخانه و سالن نمایشگاه سازمان عمران مدارس، باید به صورت یک اصل در ساخت وسازها مورد توجه قرار گیرد. در مدارسی که فاقد کتابخانه است، برای تشکیل کتابخانه اقدام شود و آنانی که کتابخانه دارند. برای تجهیز آن با نهادهای تخصصی کتاب کودک مانند انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، شورای کتاب کودک، خانه کتابدار کودک و نوجوان، و نهادهای مشابه مشورت کنند تا کتابخانه مدرسه با کتاب های نامناسب و به دور از ذائقه کودکان پر نشود. گاه یک کتاب بد یا نامناسب این گروه سنی، ممکن است کودک را برای همیشه از کتاب و کتابخوانی دور کند و همچنین ممکن است مطالبی در کتاب آمده باشد که مطالعه آن به روان کودک آسیب برساند. تهیه کتاب برای کتابخانه های مخصوص کودکان، یک کار تخصصی است و هر نیروی مازادی در مدرسه یا اداره نمی تواند به عنوان مسئول کتابخانه در خدمت گرفته شود. ۴- برنامه ریزی های آموزشی، طوری باید طراحی و تدوین شود که به جای رقابت که منشاء حسادت، تنگ نظری و بغض و کینه میان بچه ها می شود، محبت به یکدیگر و همدلی، جوانمردی، گذشت و غمخواری تقویت شود. تئاتر و قصه از قابلیت بالایی در گسترش و ترویج خصایل انسانی برخوردار است. ۵- آن چه در آموزش و پرورش خلاق، به کودکان، آموزش داده می شود، بیشتر آموزش مهارت های زندگی است و آماده کردن دانش آموز به عنوان شهروند موفق و بخصوص کارآمد و موثر در خانه و اجتماع است. ۶- در برنامه ریزی های درسی و آموزشی، به نقش آموزش و کاربردهای هنر مانند تئاتر، موسیقی، سینما و قصه و هنرهای دستی باید اهمیت و بها داده شود. کارشناسان تعلیم و تربیت بر این باورندکه اگر آموزش با بازی همراه شود، استقلال مفاهیم آموزشی آسان تر می شود. “ژان پیاژه” معتقد است، هر کودکی این قدرت را دارد که مفاهیم آموزشی را به حافظه عمیق خود ببرد و ماندگار کند. “آلبرت انیشتین” به مردی که از او می خواهد در تربیت فرزندش یاری اش کند تا او نیز ریاضی دان بزرگی شود، می گوید : «اگر می خواهی او ریاضی دان بزرگی شود برایش قصه بگو» مرد حیرت می کند. انیشتین می گوید زیرا داستان قدرت تجسم ، تصور و خیال را گسترش می دهد و ذهن او را برای ریاضی آماده می کند. ۷- توسعه فرهنگ شهروندی، حمل و نقل و ترافیک، مسائل زیست محیطی، میراث فرهنگی، چه از طریق کتاب های درسی و چه آثار کمک آموزشی و شفاهی، دانش آموز را برای مشارکت در بنای جامعه ای سالم آماده می کند. منبع : سایت کتابک
تأثیر مشکلات رفتاری به‌جامانده از دوران کودکی بر پسرها بیشتر است
سلامت نیوز:مشکلات رفتاری کودکان در اوایل دوران زندگی میتواند اثرات منفی زیادی بر دوران بزرگسالی آنها داشته باشد؛ اثرات منفی‌ای که پسران را بیش از دختران درگیر خود میکند. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه وقایع اتفاقیه، گزارشی با عنوان «بررسی مشکلات رفتاری دوران کودکی و رابطه آن با جنسیت و پیشرفت تحصیلی در بزرگسالی» در مؤسسه واتسون در دانشگاه براون آمریکا، انجام شده که نشان میدهد: چگونگی پاسخ مدرسه به رفتار کودکان محصل، میتواند در تشخیص اینکه فرد در آینده درزمینه تحصیلی موفق خواهد بود یا نه، نقش مهمی داشته باشد. این گزارش نشان میدهد پسران بیش از دختران تحت‌تأثیر این رفتارها قرار می‌گیرند. به گفته «جایانتی اونز»، استاد جامعه‌شناس مؤسسه واتسون: «نحوه برخورد مسئولان مدرسه در مواجهه با پسرانی که دارای مشکلات رفتاری هستند، میتواند در پیشرفت درسی و آینده علمی افراد مؤثر بوده و حتی موجب بهبود نمرات در دوران دانشگاه شود.» در این تحقیق، چندین کودک دختر و پسر چهار تا پنج ساله بررسی شدند کودکان مطالعه‌شده دارای مشکلات رفتاری مشابه و یکسانی بودند. بعد از بررسی موضوعاتی ازجمله توجه و تمرکز به درس، کنترل احساسات، ابراز رضایت و خوشحالی و برقراری ارتباط مثبت با آموزگار و همسالان کودکان مطالعه‌شده، نتایج جالب توجهی به‌دست آمد؛ نتایجی که نشان میدهد، پسرانی که در سنین پیش‌دبستانی دارای مشکلات رفتاری هستند، در مقایسه با دختران همسن‌وسال خود در مدرسه، از مشکلات یادگیری رنج برده و با احتمال بیشتری، مجبور به تکرار یک مقطع تحصیلی هستند. در این تحقیق معلوم شد پسرانی که دارای مشکلات رفتاری در کودکی هستند، در دوران دبیرستان و دانشگاه بیش از دختران همسن‌وسال خود درگیر مشکلات ناشی از این رفتارها بوده و پیشرفت تحصیلی مناسبی ندارند و برهمین‌اساس هرچقدر پسران در کودکی مشکلات رفتاری کمتری داشته باشند، در بزرگسالی وضعیت تحصیلی بهتری دارند و از نظر درسی و شغلی موفق‌تر هستند اما دختران کمتر تحت‌تأثیر مشکلات رفتاری کودکی خود قرار گرفته و آینده تحصیلی آنها به میزان بسیار کمتری تحت‌تأثیر مشکلات روانی‌شان در دوران کودکی قرار میگیرد. منبع : http://www.salamatnews.com
راه‌های افزایش عزت_نفس در کودکان چیست؟
یکی دیگه از راه‌های تقویت حس ارزشمندی اینه که به فرزندمون عشق و محبت بی‌قیدوشرط داشته باشیم. «اگر مشقت رو خوش‌خط بنویسی، دوستت دارم»، «اگر قول بدی دیگه برادرت رو نزنی دوستت دارم»، جمله‌های اشتباهی‌اند که محبت و علاقه ما رو مشروط به انجام دادن یا ندادن کاری میکنند. دوست داشتن ما باید بدون قید و شرط باشه. ما براساس کاری که بچه می‌کنه یا نمی‌کنه اون رو دوست نداریم؛ بلکه ما در همه حال بچه‌هامون رو دوست داریم. و این چیزیه که کودک ما باید خیالش از بابت اون راحت باشه. خیالش راحت باشه که اگر کار اشتباهی می‌کنه ممکنه که پدر یا مادرش رو ناراحت کنه، ولی علاقه اونها رو کم نمی‌کنه. نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی – شماره مطب 021 88838119
والدین سخت‌گیرتر کودکان دروغگوتری دارند
نتایج یک تحقیق در کانادا نشان داده است که سختگیری والدین بر دروغگویی کودکان تاثیر مستقیم دارد. به گزارش ایسنا، کارشناسان نهاد ویکتوریا تلوار در دانشگاه مک‌گیل کانادا که بر مطالعات رفتارشناختی کودکان متمرکز هستند میگویند هرچه میزان سختگیری والدین نسبت به کودکان بیشتر باشد، آنان در دروغگویی و فریب والدین خود ماهرتر می‌شوند. این خصیصه به طور ویژه در کودکانی مشاهده شد که والدین‌شان به خاطر هر کار اشتباهی آنان را تنبیه می‌کردند. این کودکان در نتیجه رفتار والدین یاد می‌گیرند چگونه دروغ بگویند تا از شیطنت‌هایشان مشمول اقدامات تنبیهی نشود. هر چقدر والدین سختگیری بیشتری بر فرزندان اعمال کنند، قوه دروغگویی فرزندان رشد میکند تا بتوانند از خود در برابر تنبیه‌های احتمالی محافظت کنند. یک تحقیق مشابه دیگر که توسط این نهاد دانشگاهی روی کودکان ۳ تا ۸ ساله انجام شده است نشان میدهد دروغگویی کودکان همچنین متاثر از ارزش‌های اخلاقی است که با آنها بزرگ شده‌اند. بنابر این پژوهش، فاکتورهای رفتاری و اجتماعی نقشی مهم در پرورش توانایی دروغگویی کودکان بازی میکنند. به گزارش یورونیوز، محققان میگویند برای پرهیز از رشد استعداد دروغگویی در کودکان بهتر است معلمان و والدین از ابتدای ۶ سالگی هر چه بیشتر با کودک درباره مباحثی چون راستگویی و دروغگویی صحبت کنند و همزمان از اعمال سختگیری نسبت به کودک اجتناب کنند.
علائم افسردگی را میتوان در کودکان هفت ساله تشخیص داد
🌐 برای بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی علائمی مانند اضطراب و لذت نبردن تا زمانی که به نوجوانی می‌رسند، آغاز نمی‌شود اما محققان آمریکایی با مطالعه بیش از ۱۰۰ کودک متوجه شدند که با اسکن مغز کودکان هفت ساله میتوان تشخیص داد که علائم افسردگی در کدامیک از آنان در یازده سالگی بروز میکند. 🌐در ۹۴ نفر از این نوجوانان زمانی که با دستگاه ام.آر.آی اسکن شدند به نظر می رسید که ارتباط کمی میان دو بخش مغز آنها وجود دارد؛ گمان میرود که این دو قسمت مغز کارهای مربوط به تصمیم‌گیری و حالت روحی را کنترل میکنند. 🌐جریان خون زیاد میان این دو ناحیه بیانگر این است که این سلول ها با یکدیگر صحبت میکنند و نشان میدهد که این کودکان به خوبی احساسات خود را مدیریت میکنند. اما جریان کم خون مخالف این موضوع را بیان میکند و چهار سال بعد در ارزیابی رفتاری، علائم بیشتری از افسردگی در این کودکان نمایان شد. 🌐برای بررسی این موضوع محققان دانشگاه «نورث ایسترن» در بوستون با والدین این کودکان مصاحبه کردند. این کودکان همچنین در خصوص رفتارهای منفی مانند خارج شدن از دایره دوستان و خانواده، علائم اضطراب و علائم فیزیکی مانند خستگی مفرط درجه‌بندی شدند. نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی – شماره مطب ۰۲۱ ۸۸۸۳۸۱۱۹
چرا تا داد نزنم فرزندم به حرفم گوش نمیکند؟
والد از کودک میخواهد؛ کاری را در همان لحظه انجام دهد!! و کودک یا آنرا به تعویق می‌اندازد یا اصلا انجام نمی‌دهد.و والد این‌بار با صدایی بلندتر آنرا تکرار میکند و ممکن است عصبانی شده؛ تند و پرخاشگرانه باشد. در این فرآیند کودک چه چیزی یاد میگیرد؟ تا زمانی که مامان یا بابا عصبانی نشده و داد نزده؛ میتونم کاری که میگه رو انجام ندم و اتفاقی نمی افته ➖نتیجه: در مرحله اول خواسته‌های والدین رد میشود. تا والدین دادنزنند ، حرفشان عملی نمی‌شود. محیط خانه متشنج میشود. ✔️راه حل: درخواست‌هایتان را با شیوه‌های منطقی بگویید. به کودک زمان بدهید ، مثلا بگویید تا ده دقیقه دیگه تلویزیون را خاموش کن، یااا تا یک ربع دیگه، که عقربه بزرگ به عدد شش رسید بیا غذات رو بخور. برای درخواست از کودک کنار او بروید نه اینکه از آشپزخانه فریاد بزنید. نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی – شماره مطب ۰۲۱ ۸۸۸۳۸۱۱۹
جلوی کودکان زیر ۱۰ سال درباره جنگ و اتفاقات هولناک صحبت نکنید!
جلوی کودکان زیر ۱۰ سال درباره جنگ و اتفاقات هولناک صحبت نکنید!
ایجاد حس امنیت در کودکان
والد بودن نیازمند مهارتهای متنوع و مهمی است، آگاهی از این مهارت ها و تقویت آنها به ما کمک میکند تا والدین موثرتری باشیم و مقوله ی فرزند پروری را با دیدی دقیق تر و جدی تر بنگریم، در این پست ما اشاره ای قابل تامل به یکی از این مهارت‌ها میکنیم. “ایجاد حس امنیت در کودکان” در این جهان بی ثبات اهمیت فراوان دارد. تحقیقات لی رابی میگویند کودکان برخوردار از حس امنیت قوی در سالهای اولیه زندگی عملکرد بهتری را در مدرسه نشان میدهند. با کارهای زیر شما میتوانید حس امنیت را در کودکانتان تقویت کنید: _نسبت به آنها محبت نشان دهید. _از آنها قدردانی کنید. _با آنها با احترام رفتار کنید. _احساسات آنها را تصدیق کنید _مرزهای ثابت تعیین کنید. _هنگامی که با آنها هستید به آنها توجه کامل کنید. _قابل دسترسی باشد. _به آنها یادآوری كنید كه بدون قید و شرط آنها را دوست دارید. _وعده های خود را حفظ کنید. _قابل اعتماد و اطمینان باشید. نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی – شماره مطب ۰۲۱ ۸۸۸۳۸۱۱۹
نشانه های احتمالی اختلال یادگیری در کودکان
اگر فرزندتان در مقطع اول تا چهارم ابتدایی ست، نشانه های زیر را جدی بگیرید : در یادگیری ارتباط بین حروف و صداها مشکل دارد. در ترکیب صداها و حروف برای ساختن کلمات مشکل دارد. هنگامی که متنی را می خواند کلمات اصلی را تشخیص نمی دهد و جا می اندازد. در املای خود به صورت پیوسته غلط دارد که مدام تکرار می شود. در خواندن متون به کرات دچار اشکال می شود. در یادگیری مفاهیم پایه ریاضی اشکال دارد. در گفتن زمان و یادآوری توالی ها(اول، دوم… قبلی، بعدی…) با اشکال مواجه می شود. مهارت های آموزشی جدید را به آهستگی و سختی یاد می گیرد و زود فراموش می کند . این موارد ، نشانه های احتمالی اختلال یادگیری در کودکان است که هیچ ارتباطی با بهره هوشی آنان ندارد . نگارنده : سرکار خانم دکتر شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی
دلبستگی کودک چیست ؟
دلبستگی از نظر جان بالبی ارتباط روانی پایدار بین دو انسان است. دلبستگی در ارتباط مادر و کودک یعنی؛ مادر دنیای امن اوست؛ کودک در زمانهای تهدید و خطر به مادر پناه می آورد و آرامش می جوید. مادر تکیه گاهی اطمینان بخش است؛ کودک می داند که مادر قابل اتکاست، به مادر دلگرم است و این شجاعت را پیدا می کند که به کشف محیط پیرامونش بپردازد. مادر معجزه فاصله را می داند؛ در کنار دریافت نشانه های کودک و توانایی در برطرف کردن نیازهای او، فضای کافی برای او فراهم میکند تا بتواند خود آرامی را تمرین و استقلال را تجربه کند. دلبستگی برای رشد کودک به اندازه خوردن و نفس کشیدن حیاتی است. هرچه کودک دلبستگی بیشتری نسبت به مادر داشته باشد در پذیرش خود و جهان احساس امنیت بیشتری میکند. هرچه عشق بیشتری دریافت کند بیشتر می تواند ببخشد. نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی – شماره مطب ۰۲۱- ۸۸۸۳۸۱۱۹
#کورنا_ویروس و بهداشت روانی کودکان
اتوجه به شیوع بیماری کورنا و وجود فشارهای روانی حاصل از این بیماری در بین خانواده ها و تاثیرات روانشناختی بر سیستم خانواده به ویژه کودکان عزیز، مطالبی جهت کنترل و کاهش آسیب های روانی خدمت شما تقدیم می شود. 🔘استرس واکنشی نسبت به فشارهای محیطی و ناتوانی در برابر رفع آنهاست. از جمله عوامل بیرونی که می‌توانند منجر به استرس کودکان شوند عبارتند از: مشکلات در خانواده، وجود بیماری در یکی از اعضای خانواده، فشارهای مدرسه، مشکل در برقراری ارتباط با گروه دوستان، مرگ نزدیکان و… . استرس و اضطراب با ایجاد علائم ناخوشایند جسمانی و روانی میتواند برای هر کس در هر دوره سنی مشکل‌ساز شود و کودکان نیز از این مسئله مستثنی نیستند. در کودکان مسائل مربوط به خانواده به ویژه وجود بیماری ، استرس بسیار زیادی ایجاد میکند. اما هر چقدر که موضوع بیماری بیشتر عنوان شود استرس نیز از کنترل آن ها خارج شده و باعث خود بیمارانگاری می شود. در نتیجه کودک احساس ناتوانی در مقابل این مشکل خواهد کرد و دچار آسیب روانی و احساس حقارت می شود. جهت کاهش ٱسیب های روانشناختی موارد زیر را در محیط خانه لحاظ نمایید:👇👇 🔸سعی کنید در مورد بیماری نزد کودکان صحبت نکنید. 🔹 نزد کودکان بیماری کورنا ویروس را فاجعه آمیز و غیر قابل کنترل عنوان نکنید. 🔸به طور غیر مستقیم به کودکان رعایت نکات بهداشتی رو آموزش دهيد. 🔹به نقاط مثبت و توانمندی و شادابی کودکان بیافزایید، هر چه قدر کودکان به توانمندی و سلامت خود واقف باشند به همان اندازه در مقابل بیماری مصون تر هستند. 🔸با بازی کودکان را ترغیب کنید تا در هنگام شستن دستانشان هر چه قدر بیشتر و بهتر، عمل شستن را انجام دهند برنده هستند و پاداش می گیرند. 🔹در محیط های خانوادگی مواظب باشید متن های فضای مجازی را با صدای بلند نخوانید، چون در این حالت به طور ناخودآگاه در کودکتان استرس ایجاد می کنید. 🔸استرس برای مغز و سیستم عصبی کودک بسیار آسیب زاست و موجب مختل شدن ترشح هورمون های دوپامین و سروتونین می شود و این باعث ترس محیطی خواهد شد. 🔹اگر کودکانی که از اختلال وسواس فکری رنج می برند به کورنا ویروس به طور وسواس گونه فکر می کنند، والدین می توانند از طریق بازی غول کُش و بازی ترکاندن بادکنک ویروس کورنا از بروز افکار مزاحم در کودکان جلوگیری کنند. 🔸از بازی های فکری استفاده کنید تا موجب حواس‌پرتی و مشغولیت ذهنی کودکان شود. 🔹در هنگام پخش اخبار و برنامه تلویزیونی ویژه کورنا ویروس کودکان را از محل دور کنید یا این گونه برنامه ها را نزد کودکان تماشا نکنید. 🔸حتما وقت کافی برای خندیدن و داشتن سرگرمی با فرزندتان اختصاص بدهید و خاطرات و لحظات خوبی را به‌وجود آورید. زیرا همین خندیدن باعث آرامش او میشود. بنابراین سعی کنید لحظاتی را بسازید که عاری از هرگونه افکار منفی باشد. 🔹در مورد #کودکاندارایاتیسم کلیه کلاسهای آموزشی و توانبخشی بیرون از منزل لغو و در صورت لزوم در منزل برگزار شود درمانگر حتما از ماسک و دستکش برای کار با کودک استفاده کند . 🔸شادی و تفکر مثبت عامل اصلی کاهش استرس در افراد به ویژه کودکان است، پس مثبت اندیش و شاد باشید. منبع : @gorgan_yasha
اعتیاد کودک به تلویزیون…
كودكاني كه به تماشاي تلويزيون اعتياد دارند، اينكه صرفاً از آنها بخواهيد اين كار را رها كند نه تنها هيچ اثري ندارد بلكه روشي عالي براي شروع جنگي تمام عيار است. پس چه كار كنيم؟! ١. اقتدار داشته باشيد؛ قانون خانه را والدين تعيين ميكنند. پس بهتر است با برخوردي مثبت مقدار وقت لازم براي تماشاي تلويزيون را تعيين كنيد، و سر حرفتان بمانيد. البته در اين حالت ابتدا منتظر ابراز ناراحتي شديد از سوي كودك باشيد، ولي بعد از حدود ٢ هفته شاهد كودكي جديد و پرانرژي خواهيد بود. ٢. اگر كودك در اوقات خاصي عادت به تماشاي تلويزيون دارد(مثلاً بعد از نهار)، براي اين زمانها فعاليتهايي خاص طراحي كنيد، مثلاً با كودك بازي هاي هيجاني كنيد، يا او را به پارك ببريد، يا هر كار لذت بخشِ ديگري كه كودك ترجيح مي دهد. ٣. تلويزيون را به قسمتي از خانه منتقل كنيد كه چندان راحت و جذاب نباشد؛ مثل يك اتاقي كه خالي از موارد خوشايند باشد، يا زيرزمين، يا هرجاي ديگر. ٤. به بهانه خراب بودن تلويزيون، به مدت ٢ هفته تلويزيون را از خانه خارج كنيد و در طول اين مدت، انواع جايگزين هاي متنوع را در اختيار او قراردهید نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی – شماره مطب ۰۲۱ -۸۸۸۳۸۱۱۹
چگونه بفهمیم کودک یا نوجوان ما دچار افکار یا رفتار وسواسی شده است؟
آیا آنها وقت زیادی برای انجام کار عادی صرف می کنند: مثل شستن دست یا لباس پوشیدن؟ آیا آنها وقت زیادی برای انجام تکلیف مدرسه صرف می کنند؟ آیا آنها وقت زیادی برای شروع یک کار صرف می کنند؟ آیا آنها کار خود را چند بار چک و بررسی می کنند؟ آیا نگران مرتب کردن و گذاشتن اشیا سر جای خود هستند؟ آیا آنها رفتار خاصی را خیلی تکرار می کنند مثل لمس کردن کلید برق یا دسته در؟ آیا آنها بیش از حد به اعداد و کلمات توجه نشان می دهند؟ آیا به نظم و تقارن خیلی اهمیت می دهند؟ نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی – شماره مطب ۰۲۱- ۸۸۸۳۸۱۱۹
اختلال #قرینه نویسی و #وارونه نویسی
برخی از کودکان در هنگام نوشتن واژه ها آنها را صحیح اما وارونه یا قرینه می نویسند .اگر وارونه نویسی قبل از دبستان صورت گیرد یا حتی کلاس اول دبستان ،چنانچه زیاد و پی در پی تکرار نشود،امری طبیعی است.اما با گذشت چند ماه از سال تحصیلی حتی در مورد واژه هایی که دانش آموز در ابتدای سال فرا گرفته است رخ دهد نیاز به ترمیم و درمان دارد. برخی کودکان نمی توانند شکل صحیح برخی از حروف (دذرزس_ش)را تشخیص دهند در بسیاری از موارد کودکان به علت اختلالات شناسایی چپ و راست یا صرفا به دلیل این که شکل حرف را به خاطر نمی آورند آن را معکوس یا وارونه می نویسند . علت وارونه نویسی و قرینه نویسی حرف یا کلمه یا اعداد اختلال در ادراک فضایی و جهت یابی است .مثلا خاک را می نویسد : کاخ
چگونه والدین به مغز کودک شان آسیب میرسانند؟
زمایش روی مغز کودکانی که در معرض دعوای بین پدر و مادرشان قرار گرفته اند، نشان میدهد الگوی مغزی این کودکان مشابه سربازانی است که در جنگ بوده اند! کودک با گریه مادر احساس ناامنی میکند! یکی از بدترین رفتارها با کودکان، دعوای شدید پدر و مادر با هم در برابر کودک است. کودکی که در معرض دیدن دائم چنین صحنه ای ست، بخشی از مغزش به اسم Lingual gyrus ، که مربوط به تکلم کودک است نسبت به کودکان معمولی تا شش درصد کوچک تر میشود. نتیجه چنین موردی کاهش توانایی ادراک گفتاری و لکنت زبان در کودک است. 🔹 اشتباه بزرگ والدین این است که جلوی چشمان فرزندانمان باهم دعوا میکنند و در خلوت دونفره شان آشتی میکنند! همانطور که دعوایتان علنی است آشتی و عشق و احترامتان هم علنی باشد! نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی – شماره مطب ۰۲۱- ۸۸۸۳۸۱۱۹
لکنت زبان و راهکارهای درمان آن…
لکنت زبان یک مشکل گیج کننده وخسته کننده برای فرد گوینده وشنونده است . این عارضه معمولا یک رخداد تکاملی موقت درمیان کودکان 5 ـ 2ساله است که بتدریج با روان شدن کودک در استفاده اززبان مادری ازبین میرود.با اینحال کودکانی که تا بعد از 5 سالگی همچنان دچار لکنت هستند دربیش از 80% موارد ممکن است لکنت تااواخر دوره بلوغ بهبود یابد . این عارضه در میان پسران 3 تا 4 برابر دختران است. لکنت زبان زمانی پدید می آید که در جریان طبیعی گفتار ، وقفه ای ناگهانی و غیرطبیعی به واسطه تکرار صداها ، هجاها ، کلمات و گیر یا قفل شدن دهان ایجاد می شود که بعضاً با حرکاتی همچون چشمک زدن . حرکت دادن بازوها وتنفس نامنظم وگاهی وقفه های تنفسی همراه است . وجود این حرکات معمولا همراه با موارد شدید اختلال بوجود می آید و اغلب باسخ مناسبی به درمان برخلاف انواع خفیف ـ ندارد. در آغاز بروز لکنت ، کودک ممکن است نسبت به مشکل خود هشیار نباشد اما به تدریح هشیاری نسبت به اختلال پیدا کرده و مکانیزمهایی برای اجتناب از روانی کلامی خود و پاسخهای هیجانی به وجود می آیند. 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🦋🦋#درمان 1⃣ـ سعی کنید اولین لکنتها را نادیده بگیرید : از تنبیه و مسخره کردن کودک خودداری شود و هنگام صحبت کردن او را به عجله نیندازید و اجازه مکالمه تا زمان پایان جمله یا جملات مورد نظر به کودک داده شود. 2⃣ـ ارامش در حین صحبت کردن رابه کودک بیاموزید : با کودک شمرده و آرام صحبت شود و از کودک درخواست شود که آهسته و با آرامش صحبت کند. 3⃣ـ تنظیم تنفس رابه کودک بیاموزید. 4⃣ ـ حساسیت کودک رانسبت به موقعیتهایی که میتواند تشدید کننده لکنت باشد ازبین ببرید. 5⃣ ـ از مکالمات تلفنی برای کاهش اضطراب مکالمه حضوری و تقویت گفتاری استفاده شود. 6⃣ـ کودک برای درست صحبت کردن تحت فشار قرار داده نشود 7⃣ـ زمانی که کودک از ناهنجاری گفتاری خویش صحبت می کند صحبت های وی قطع نشود. 8⃣ـ با محبت و علاقه با کودک رفتار شود. کودک را در آغوش گرفته ، نوازش کنید. 9⃣ـ در مواقعی که کودک دچار حالات عصبانیت و هیجان است کمتر با او صحبت شود و در آرام کردن وی تلاش شود. 0⃣1⃣ـ اگر لکنت زبان کودک شما شدید بوده یا درحال تشدیداست ویا احساس می کنید با اقدامات شما بهبودی چندانی دران حاصل نشده است به افراد متخصص مانند روانپزشکان بدنبال ان به گفتار درمان و مشاوران و روان درمان گران مراجعه نمایید. نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی – شماره مطب ۰۲۱- ۸۸۸۳۸۱۱۹
#بیش_فعالی و #موبایل
#بیش_فعالی و #موبایل بر اساس یافته های به دست آمده از آخرین تحقیقات انجام شده، تولد نوزادان بیش فعال از مادرانی که زمان بارداری به صورت مداوم از تلفن همراه خود استفاده می کنند بسیار بیشتر از دیگران است. به گفته دانشمندان، بیش فعالی در کودکان ۵ تا ۷ ساله ای که مادرشان به هنگام بارداری یک ساعت بی وقفه یا چهار بار در فواصل زمانی مختلف از تلفن همراه استفاده می کردند ۲۸ درصد بیشتر است. این در حالی است که بروز مشکلات عاطفی و رفتاری در کودکانی که مادرانشان نسبت به استفاده از وسایل الکترونیکی حساس بوده اند به طور چشم گیری کمتر است. آنچه موجب چنین اتفاقی می شود، امواج الکتریسته و رادیویی است که در موقع استفاده از تلفن همراه ساطع می شود. ▪️ از طرف دیگر، زندگی در عصر تلفن های همراه هوشمند با صدها برنامه متنوع نگرانی از تولد نوزادانی با انواع اختلالات رفتاری و روانی مانند بیش فعالی را افزایش داده است؛ چراکه امروز دل کندن از این تلفن ها به امری بسیار سخت و دوست نداشتنی تبدیل شده است. نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی – شماره مطب ۰۲۱- ۸۸۸۳۸۱۱۹
بحران کرونا چه تأثیری بر یادگیری مهارتهای اجتماعی کودکان گذاشته است؟
📝بحران کرونا چه تأثیری بر یادگیری مهارتهای اجتماعی کودکان گذاشته است؟ 💠 افراد در سالهای اولیه زندگی(دو تا پنج‌سالگی)، مهارتهای اساسی اجتماعی مانند درک دیگران، همدلی، بیان کردن نیازهای خود، حل‌وفصل اختلافات و مجاب کردن را یاد می‌گیرند.دروس مهم زندگی، از طریق تعامل واقعی با همسالاندروس مهم زندگی، از طریق تعامل واقعی با همسالان و نه‌تنها، خواهر، برادر، والدین و یا صفحات نمایشی آموخته میشود. از منظر مغزی، این نوع دروس عملی باید در پنجره محدوده رشدی، که حدود پنج‌سالگی بسته میشود، یاد گرفته شود. 💠نوزادان قبل از یادگیری صحبت کردن، شروع به درک دیگران میکنند. یادگیری عملی، متکی به تعامل فیزیکی با افراد و دیگر موارد است و در سالهای بعد چند برابر میشود و از دست رفتن آن، ممکن است که دانش‌آموزان را به عقب برگرداند. 💠یادگیری اجتماعی در کودکان معمولا در یک گروه اتفاق می‌افتد، سنت دیرینه آلمانی بر این موضوع تاکید دارد که افراد در کودکی می‌توانند برای شرایط چالش‌برانگیز آماده شوند.محققان اظهار کردند: کار کودکان، بازی کردن است، زمانی که آنها حرکت میکنند، مغزشان بهتر کار میکند. 💠جهان به طرز شگفت‌آوری پیشرفت کرده است، اما مغز تفاوت چندانی با اجداد دوران گذشته نکرده است. مغز انسانها، هنوز شبیه اجدادشان در دوران عصر حجر است؛ افراد در آن دوران تمایل طبیعی به معاشرت داشتند، به‌خصوص در سالهای اولیه که بخش عمده‌ای از انعطاف‌پذیری مغز ایجاد میشود.شواهد بسیاری از دهه‌های گذشته نشان داده است که کودکان کمتر از سه سال نمی‌توانند از تلویزیون آموزش ببینند و تعامل یک‌به‌یک، با آن داشته باشند. 💠مطالعات مرتبط با خانواده‌هایی که تلویزیون را در دسترس کودکان کم سن قرار دادند، نشان داد که این کودک با تاخیر در رشد گفتاری و زبانی مواجه شدند.از آنجا که قرار گرفتن مکرر در معرض صفحات نمایشی بر درک و توجه کودکان تاثیرگذار است، توصیه میشود زمانی برای استفاده از فضای مجازی برای کودکان در نظر گرفته شود و این زمان برای کودکان کم سن، محدود شود. نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی
چگونه رشد مغز فرزندمان را تقویت کنیم
چگونه رشد مغز فرزندمان را تقویت کنیم: 🍃 تا شش سالگی به بازی کردن و بعد از شش سالگی به ورزش فرزندتان اهمیت دهید 🍂 ورزش برای همه در هر سنی مفید است، حتی برای بچه‌ها. در واقع ورزش و فعالیت‌های بدنی منظم، یک راه ساده اما بسیار مهم برای رشد مغز کودک در سنین اولیه‌ی اوست. 🍃 ورزش کردن باعث تقویت حافظه و بهبود قابلیت‌های یادگیری شده و از ریسک ضعف‌های شناختی و زوال عقل در مراحل بعدی زندگی می‌کاهد. 🍂 همچنین ورزش به جریان خون و اکسیژن رسانی به مغز کمک میکند و کودک شما از سلامت جسمی و روحی و ادراکی بهتری برخوردار خواهد شد. 🍃 کودکانی که از لحاظ جسمی فعال و متناسب هستند، هیپوکامپوس بزرگتری داشته و از نظر حافظه نیز عملکرد بهتری دارند. نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی
۵ ترفند مهم در مقابل لجبازی کودکان…
ترفند مهم در مقابل لجبازی کودکان… بخندونیمشون: وقتی که بچه ها میخندن، هم فکرشون مشغول میشه و هم دفاعشون میشکنه… خاطره از کودکیشون: بهترین روش برای حواس پرتی و سرگرم کردن کودکمون در مواقع ضروری داستان گفتنه، حتی اگه ساختگی باشد… مثلا یهو بگید: میدونی کوچولو بودی چطوری فلان کارو میکردی؟ یه راز بگین: صداتو آرومتر کن و بگو: مامانی من میخوام بهت یه راز بگم میخوای بشنوی؟ وقتی که اون با سر بله گفت بغلش کنید و یه رازِ کوچیک بهش بگید و اونو هنراه خودتون کنید… یهو تغییر صدا بدین: برای این که اون لحظه دست از لجبازی برداره، صداتونو تغییر بدین، مثلا مثل پیرزن های بی دندون حرف بزنین، یا با لهجه های مختلف و بچه گونه حرف بزنید… از نکات مثبتش تعریف کنید: یهویی بگید واااای این لباسی که پوشیدی چقدر بهت میاد؛ وااای چیکار کردی امروز اینقدر جذاب شدی؛ اینجوری کلاً حواسشو از لجبازی پرت میکنی…
مهارتهای پیش نیاز در ایجاد نوشتن کودکان
نوشتن عبارت است از تبدیل اصوات گفتاری به نماد های نوشتاری 💥 مهارتهای پیش نیاز در ایجاد نوشتن 1- اولین زمینه تشخیص تفاوت و تشابه در زمینه بینایی و شنوایی است . برای اینکه کودک بتواند شکل حروف و کلمات یا صدای آن ها را تشخیص دهد باید تمریناتی جهت تشخیص تفاوت بین اشکال و صدا به کودک داده شود و همچنین تقویت حافظه دیداری و شنیداری باید کار شود. 2- جهت یابی توانایی تشخیص راست و چپ اشیا نسبت به یکدیگر در فضاست که ناشی از تشخیص جوانب چپ و راست و انتقال آن به فضای بیرون است. در زمینه سازی برای خواندن و نوشتن کودک باید بیاموزد که از راست به چپ بخواند و بنویسد و صدای اول و آخر کلمات را تشخیص دهد ، موقعیت مکانی حروف و نقطه ها را دریابد و برای رسیدن به اهداف فوق تمرینات زیر لازم است👇 شناخت و آموزش مفاهیم : بالا – پایین ، داخل- خارج ، راست- چپ، زیر – رو ، عقب- جلو، اول- آخر 3- ارتباط کل و جزء کودک باید درک کند که کلمه مجموعه‌ای است از صداها و این صداها نیز دارای نشانه های قراردادی یا همان حروف می باشند. تمرینات درک ارتباط اجزا با یک مجموعه 👇 تشخیص اجزای یک تصویر جور کردن پازل چند تکه ای تشخیص نقص تصاویر ساختن طرح با اجزا همانند الگو ساختن طرح با اجزا همانند خطوط (تمرینات ادراک دیداری فراستیک) پوشاندن نصف کلمه و تشخیص کلمه 4- هماهنگی چشم و دست تمرینات بهبود هماهنگی چشم و دست👇 مچاله کردن کاغذ فشار دادن اسفنج نرم و اسباب‌بازی‌های نرم بازی با خمیر بازی ریختن اشیا داخل جعبه و بیرون ریختن آن باز و بسته کردن درب بطری باز و بسته کردن پیچ و مهره تا کردن کاغذ چیدن مکعب های روی هم ورق زدن کتاب جاسازی کردن اشکال هندسی باز و بسته کردن قفل و کلید تراشیدن مداد بریدن کاغذ با قیچی منگنه زدن کتاب نخ کردن سوزن پلاستیکی باز و بسته کردن زیپ نخ کردن مهره ها باز و بسته کردن دست و انگشتان گیره زدن به لباس های روی بند یا اشکال هندسی خاراندن اعضای بدن باهر دو #دست یا یک دست نور انداختن روی نقطه یا شی خاص با چراغ قوه تایپ حروف و کلمات با #صفحه کلید کامپیوتر جدا کردن حبوبات مانند نخود و لوبیا از هم کپی طرح یا نقشه الگو حرکت حلقه از یک سمت به سمت دیگر بازی توپ و سبد و…. نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی
نه گفتن به کودکان
نه گفتن یکی از مهارتهای اجتماعی است که کودکان باید یاد بگیرند، و نه شنیدن به موقع به کودک باعث رشد شناختی او میشود. به عنوان والد لازم است کودکمان را با مفهوم نه گفتن و نه شنیدن اشنا کنیم . تحقیقات انجام شده در دانشگاه کالیفرنیا نشان داد که هر چقدر نه گفتن برایمان دشوارتر باشد احتمال اینکه به اضطراب، فرسودگی شغلی و حتی افسردگی دچار شویم، بیشتر می شود . همه ی این عوامل باعث کاهش اعتماد به نفس در ما خواهند شد. افرادی که اعتماد به نفس بالایی دارند به خوبی می دانند که “نه” گفتن، به نفع آنهاست. این افراد چنان عزت نفسی دارند که مخالفت خود را به وضوح بیان می کنند. وقتی زمان نه گفتن فرا می رسد، آنها از جملاتی مانند “فکر نمی کنم بتوانم انجام دهم” یا “شک دارم” استفاده نمی کنند. این افراد با اعتماد به نفس “نه” می گویند زیرا می دانند نه گفتن به یک تعهد جدید، احترام به تعهدات فعلی شان است و به آنها فرصت می دهد تا با خیال راحت، وظایف قبلی شان را انجام دهند. واژه «نه» را به جا و کم اما قاطع خرج کنید به کودک تان یاد دهید که گفتن «نه» به معنای زیر سوال بردن شخصیت او و تصمیم هایش نیست بلکه تنها به معنای داشتن نظری متفاوت است و برایش با رفتارتان روشن کنید، «نه» گفتن و نه شنیدن قرار نیست هیچ آسیبی به رابطه شما بزند. کودکی که در جریان این معادلات ساده روزمره، مهارت«نه» گفتن را یاد می گیرد، در سال های جوانی می تواند به خواسته دوستی که به او سیگار تعارف می کند، بدون ترس از قطع شدن رابطه اش، نه بگوید و به توقع های نابه جای همسرش در سال های بعد بدون ترس از به خطر افتادن زندگی مشترکش جواب منفی بدهد. از گفتن كلمه ى «نه» نترسيد. وقتى كه بچه اى چيزى از شما درخواست مى كند كه به هر دليل نمى خواهيد به او جواب مثبت بدهيد، بدون هراس به او «نه» بگوييد! البته دليل آن را هم بگوييد. براى او تشريح كنيد كه چرا نمى تواند آن وسيله را داشته باشد. موضوع را به فرزندتان بگوييد. كودكان بايد درك كنند كه هر چيز را كه دلشان بخواهد نمى توانند داشته باشند. یکی از عوامل اصلی و مهم در شکل‌گیری لجبازی کودکان، “اقتدار نداشتن والدین” است. والدینی که به کودکان خود ‘نه’ میگویند ولی با خواهش‌ها و اصرارهای کودکشان از حرفشان کوتاه می‌آیند به مرور زمان به فرزندشان آموزش میدهند که: «برای خواسته‌هایت پافشاری بیشتری داشته باش تا ما را تسلیم کنی!» اگر قبل از آنکه به فرزندتان ‘نه بگویید’ ، فکر کنید که آیا این ‘نه گفتن’ منطقی هست یا خیر ، درمقابل اصرارها و التماس‌های فرزندتان مصمم‌تر خواهید بود؛ در صورت زیاد شدن دفعات ‘نه گفتن’ احتمال آنکه از حرفتان کوتاه بیایید بیشتر خواهد شد و در‌نتیجه‌ی اقتدار نداشتن شما، لجبازی در کودکتان تقویت خواهد شد. اموزش نه شنیدن به کودک ابتدا خودتان نه گفتن صحیح را بیاموزید. به یاد داشته باشید زمانی که چیزی را به کودک آموزش می دهید، باید خود به آن عمل نمایید، در غیر این صورت تاثیر آموزشی آن از بین می رود. بنابراین قبل از هر چیز کمی بر روی مهارت «نه» گفتن خود تمرین کنید. در مقابل چیزهایی که برای ما حس لذت و خوشایندی ایجاد می کنند، به دلیل رودربایستی یا شرم «نه» می گوییم. گاهی میتوان به جای نه گفتن های تکراری از حق انتخاب دادن، استفاده کرد. کودکان زیر هفت سال دوست دارند احساس استقلال داشته باشند. به جای رد کردن کامل خواسته او هنگامی که پیش از غذا یک تکه شکلات درخواست می کند، به او یک تکه سیب یا انگور پیشنهاد کنید. یا اجازه دهید شکلات مورد نظر خود را انتخاب کند اما بعد از ناهار بخورد. اگر کودک اصرار دارد لباس نامناسب فصل بپوشد، به او حق انتخاب بین دو نوع لباس مناسب را بدهید. البته مسلما این حق انتخاب ها باعث خوشحالی فرزند شما نمی شود اما یاد می گیرد باید بین آنها یکی را انتخاب کند. مراقبت کردن از کودک به اندازه ی صرف وقت برای تربیت اهمیت دارد.برای مراقبت بهتر از کودکان مجبوریم محدودیت هایی را در نظر بگیریم. بیشتر والدین گمان میکنند گفتن کلمه” نه” برای ایجاد محدودیت به رابطه ی نزدیک آنها با کودک صدمه میزند در حالیکه تنها با ایجاد محدودیت است که میتوان به رشد شخصیت او کمک کرد و از بسیاری خطرات او را حفظ نمود. قاطعیت ، زیر بنای نه گفتن در مخالفت هاي خود با كودك ، دقت داشته باشيد كه پاي « نه گفتن » خود بايستيد تا كودك تصميمات شما را جدي بگيرد. جديت شما، آرامش و امنيت را براي كودك به ارمغان مي اورد. البته منظور ما از قاطعيت به موقع، بدون خشونت و دیکتاتوری است. در تربيت او كم نه بگویيد اما محكم بگویید. اگر نمی خواهید کودکتان قربانی زورگویی دیگران شود، از همین امروز به او مهارت نه گفتن را آموزش دهید. برای اینکه کودکتان «نه» گفتن را یاد بگیرد، باید از خانه شروع کنید. اگر شما همیشه فرزندتان را مجبور به اطاعت کردن از خواسته هایتان میکنید و به محض دیدن واکنش منفی او، عصبانی و پرخاشگر میشوید، نباید انتظار داشته باشید کودکتان به همکلاسی که میخواهد خوراکی هایش را از او بگیرد، نه بگوید و در آینده در برابر خواسته های غیرمنطقی دوستانش مقاومت کند. چند روش برای نه گفتن به کودک: ۱)حواس کودکتان را پرت کنید. وقتی در حال انجام کار اشتباهی است به او بگویید : بیا یک کار جدید کنیم یا بگویید: بیا ببین دارم چه کار میکنم! ۲)فقط وقتی کودکتان در حال صدمه زدن به خود یا دیگری بود به او نه بگویید و از او بخواهید کاری را انجام ندهد. ۳)از افعال مثبت استفاده کنید. مثلا به جای اینکه بگویید با دستان خیس کتاب را ورق نزن بگویید : دست هایت را خشک کن بعد کتاب را ورق بزن ۴)محدودیت های کودک را اعلام نکنید و در عمل نشان دهید. مثلا وقتی در حال بهم ریختن کشو برای پیدا کردن یک لباس است به جای اینکه بگویید کشو را بهم نریز بگویید : بعد از کارت کشو را مرتب کن. ۵)به فرزندتان حق انتخاب دهید. به جای اینکه بگویید : نه امروز پارک نمی رویم بگویید: به جای پارک رفتن برویم دوچرخه سواری یا استخر؛ یکی را انتخاب کن ۶)قوانین را برای او از قبل مشخص کنید تا مجبور نباشید مرتب به او نه بگویید. ۷)حرف خود را عوض نکنید . فرزندتان باید یادبگیرد که نه٬ به معنی نه است و هیچ جیز نمیتواند آن را عوض کند. کودکی که با مهارت نه گفتن آشناست می داند نه گفتن، نشانه بی احترامی به دیگران و توهین به آنها نیست و همیشه دنبال موقعیتی بهتر و تصمیمی درست تر می گردد. او تنها برای راضی کردن دیگران پاسخ بله را به آنها نمی دهد و با فکر کردن به موقعیت هایی که با آنها روبه رو شده، ذهنش را پرورش می دهد. یادمان باشد نه گفتن مکرر به کودک ، مقدمه لجبازی های مکرر آن ها ست اگر مکرر به فرزندتان «نه» بگویید پس از مدتی دیگر « نه » برای او بی ارزش خواهد شد و توجهی به جواب منفی شما نخواهد کرد و یا بدتر از آن، خودش هم مکرر از واژه « نه » برای مخالفت دائمی با شما استفاده خواهد کرد. نه گفتن نیز حق کودک است کودک حق نه گفتن دارد و باید به او یاد داد که این حق اوست و نباید از نه گفتن احساس خجالت یا ناراحتی کند. وقتی کودک نه گفتن را یاد بگیرد و آن را حق خود بداند، یاد میگیرد که اختیار بدن و احساساتش دست خودش است. بعنوان پدر و مادر گاهی شما مجبور میشوید که بر خلاف میل کودک رفتار کنید اما اگر کودک بتواند به اعضای خانواده نه بگوید یاد میگیرد که به من دیگران هم نه بگوید. به کودک آموزش دهید به هر کس بخواهد با بدن او کاری کند نه بگوید و اصرار یا تطمیع یا هر روش دیگری نباید نه را عوض کند.
با تیک‌های عصبی فرزندم چه کنم؟
تیک‌ها نوعی عادت عصبی است که به صورت پلک زدن، شانه بالا انداختن، دهن‌کجی، تاب دادن گردن، گلو صاف کردن، عطسه یا سرفه خشک دیده میشود. این حرکات سریع هستند و به طور دائم تکرار می‌شوند و هنگامی بیشتر دیده می‌شوند که کودک تحت فشار عصبی قرار بگیرد. ممکن است چند هفته یا چند ماه طول بکشند. علت اصلی تیک در رشد مغزی نهفته است و در کودکانی که والدین سختگیری دارند، بیشتر دیده میشود. هیچ کودکی را نباید به خاطر تیک مسخره کنیم. کاری که باید انجام دهیم، این است که محیط خانه سرشار از آرامش و شادی باشد و در آن نشانی از سختگیری، نق نق و گلایه وجود نداشته باشد. شرایط مدرسه و تحصیلی کودک را هم در شرایط مطلوبی کنترل کنیم. بیشتر تیک‌ها اگر به آنها بی‌اعتنایی شود، کم‌کم از بین میرود. شاید یک درصد بچه‌ها دچار تیک‌هایی باشند که بیشتر از یک سال درمان آن طول بکشد. این کودکان باید توسط متخصص مورد معاینه قرار بگیرند.
راهکارهای کاهش پرخاشگری کودکان
حال فارغ از اینکه دلیل پرخاشگری کودک چیست میتوان با رعایت موارد زیر تا حدی به کاهش پرخاشگری کودکمان کمک کرد. 1-تنبیه کودک راکاملاچه کلامی وبدنی قطع کنید. ۲-به هیچ عنوان فرزندتان را سرزنش نکنید. ۳-نقاط قوت و توانمندی های فرزندتان را هر روز مرورکنیدومرتب به او بگوییدکه تو امروز چقدر قشنگ کارهایت را انجام دادی،آفرین ۴-برنامه های خشن تلویزیون و موبایل رو به صورت کامل قطع کنید. ۵-به فرزندتان کمک کنیدتا کم کم یادبگیرد احساسات وهیجاناتش را به صورت کلامی ابراز کند و خودتان باید دراین امر پیش قدم باشید. ۶-تلاش کنید همیشه در تیم فرزندتان باشیدو با او دوستی وصمیمیت برقرار کنید.وحتی هنگام نه گفتن هم با او دوست باشید. ۷-تشویق انها به ورزش کردن ۸-گاه میتوانید دستهای کودک پرخاشگر را به مدت 15 ثانیه در دستتان گرفته و در چشمان او نگاه کنید. این رفتار باید خنثی و بدون اخم کردن باشد. از طرفی نباید کلامی بین 2 طرف رد و بدل شود. هر چند بی‌توجهی میتواند موجب خاموشی رفتار پرخاشگرانه شود، اما ممکن است کودک پس از مدتی از این شیوه برای رسیدن به خواسته‌هایش استفاده کند. بنابراین توجه به گریه او میتواند دوباره رفتار نادرست گریه کردن برای رسیدن به خواسته را در او به وجود آورد .توجه به رفتارهای پرخاشگرانه کودک میتواند موجب تثبیت آن شود بنابر این بهترین واکنش خنثی بودن است. ۹- بر رفتارها و برخوردهای خودتان دقت كنید. با شخصیت و ویژگی‌های رفتاری خود آشنا شوید و اگر نیاز به بهبودی دارند، آنهارا بهبود بخشید. ۱۰-در كنار فرزند خود باشید، نه در مقابل او. این را بدانید كه هر رفتاری دلیلی دارد پس هنگام بروز رفتارهای عصبی با حفظ آرامش خود سعی كنید علت را بیابید. تلاش كنید مساله را از دریچه ذهن فرزند خود ببینید. این یك رفتار همدلانه است. با او همدلی كنید. زمان بروز خشم و عصبانیت اصلا زمان مناسبی برای نصیحت نیست. وقتی رابطه مطلوب است با فرزند خود صحبت كنید و ارتباطی صمیمانه را بین خودتان شكل دهید حالا در خلال این رابطه صمیمی بیشتر میتوانید بر او تاثیر بگذارید. ۱۱-وقتی عصبانیت و پرخاشگری بروز می‌كند سعی كنید با لحنی آرام و در عین حال قاطع با او صحبت كنید. این گونه خشم او نیز كنترل میشود.همچنین در برخورد با فرزندان خود چه در تشویق و چه در تنبیه، منصفانه و عادلانه برخورد كنید. اطلاعات و آگاهی‌های خود را در مورد مراحل رشد فرزندان و ویژگی‌های هر دوره افزایش دهید تا بهتر بتوانید با فرزند خود ارتباط برقرار كنید. ۱۲-در برخورد با کودکی که می خواهد همه چیز را با جیغ و گریه به دست آورد، به هیچ وجه نباید به جیغ‌های او اعتنا کرد. وقتی یک کودک با جیغزدن یا پرخاشگری به خواسته‌های خود میرسد، می‌آموزد که این رفتار را تکرار کند. اگر پدر و مادر به جیغزدن فرزندان خود توجه کنند، این رفتار را در او تقویت میکنند.در چنین وضعیتی باید از تکنیک نادیده گرفتن، استفاده کرد. یعنی در کنار او هستیم ولی نه به او نگاه میکنیم نه با او حرف می‌زنیم، فقط خودمان را مشغول می کنیم بدون اینکه با او ارتباط برقرار کنیم. این طوری کودک متوجه میشود بدون ارتباط با پدر و مادر، هیچ لذتی برایش وجود نخواهد داشت. اگر این کار را ادامه دهیم رفتار ناپسندش را ترک میکند.در کنار نادیده گرفتن، باید به تقویت رفتارهای مثبت کودک هم توجه کنیم تا میزان پرخاشگری کم شود. باید کاری کنیم که کودک حس کند راه دیگری نیز وجود دارد که میتواند به پدر و مادرش نزدیک شود و با داد و فریاد به هیچ نتیجه‌ای نمی رسد. ۱۳-زمانی که کودک پرخاشگری می کند، پدر و مادر نباید عصبانی بشوند و شروع به تنبیه یا فریاد زدن کنند.واکنش های عصبانی والدین، پرخاشگری کودک را تقویت می کند. ۱۴-در مورد کودک پرخاشگری که الگو پذیری عامل این گونه رفتار او بوده، باید روی الگوی کودک کار کرد و راه های دیگری جز پرخاشگری را به آن الگو آموخت. اگر پرخاشگری در اثر ناکامی به وجود آمده باشد، بایستی کودک ناکام را در رسیدن به اهداف مطلوب و دوست داشتنی کمک کنیم. در مواردی که علت پرخاشگری اضطراب است، باید از نگرانی درونی و اضطراب کودک مطلع شویم. ورزش کردن برای این کودکان بسیار مؤثر است و باعث تخلیه هیجانی می شود. ۱۵-اگر کودک به هر دلیلی پرخاشگری را انتخاب کند، والدین نباید با پرخاشگری به او پاسخ دهند اما باید محکم باشند. مثلا اگر کودک را بغل کرده‌اید و او شما را میزند، بدون آنکه هیچ بحثی با او بکنید باید خیلی سریع او را زمین بگذارید یا اگر در اتاقش هستید او اسباب‌بازی‌اش را به سمت شما پرت میکند، بدون اینکه گفتمان خاصی با او داشته باشید، از اتاق بیرون بروید. بی‌توجهی و ترک کودک بدون حرف زدن با او نشان میدهد که نه تنها چیزی را به دست نیاورده بلکه توجه مادر را نیز از دست داده است. ۱۶- از گفتن «نه، نکن و بس کن» اجتناب کنید. این یکی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از بروز تندخویی در کودکان است. هرچند ممکن است دشوار باشد، اما وقتی صحبت از کنترل تندخویی فرزندتان میشود، این اساسی‌ترین قانونی است که مهارت ویژه‌ای در این حوزه به شما میدهد. لازم نیست که به هرچیزی بله بگویید و جواب مثبت بدهید، اما تلاش کنید از واژه‌های منفی‌ای که ممکن است کودک با شنیدن آنها احساس شکست کند و تسلیم ناتوانی‌اش بشود، اجتناب کنید. توجه کنید که مکالمه‌ی شما با کودکتان بر سر قشقرقی که به پا‌کرده نباید به یک مبارزه‌ی قدرت بدل بشود. وقتی در این مرحله دارید با کودکتان کنار می‌آیید باید ملایمت و ملاطفت کمتری نشان بدهید. به جای گفتن «نه، نمی‌خوام تو این کارو انجام بدی،» سعی کنید بگویید «دوست دارم اون کار رو به خاطر مامان انجام بدی». ۱۷-هنگامی‌که کودک پرخاشگری میکند، میتوانید با کاربرد این واژه‌ها او را در شناخت احساساتش یاری کنید . مثلاً به او بگویید : ّ به نظر میرسد تو خسته‌ای فکر میکنم ناراحتی چه چیزی تو را عصبانی کرده، و… به مرور کودک هم به احساسات خود شناخت پیدا میکند و هم کاربرد واژه‌ها را یاد میگیرد و هم میتواند حس خود را به درستی در قالب کلمات بر زبان بیاورد.توانایی نام گذاری هیجان ها به آرامش و کنترل بیشتر کودک بر خود کمک می کند . بعد از اینکه کودک به این درک و فهم رسید، میتوان راه‌های عملی کنترل خشم را به او آموزش داد و به او یاد داد هنگام عصبانیت به‌جای پرخاش و فریادزدن میتوان کارهایی انجام داد تا به نحو شایسته‌ای عصبانیت را تخلیه کرد و تحت کنترل درآورد. کارهایی مثل توپ شوت‌کردن، نقاشی‌کشیدن روی کاغذ،آوازخواندن، موسیقی گوش‌کردن و انواع کارهایی که میتوان برای کنترل خشم کشف کرد و به کار برد. هروقت کودک هریک از این کارها را انجام داد، او را تشویق و تحسین کنیم. ۱۸-از بازی «پاره پاره کردن روزنامه» می توان به عنوان راهی جهت کنترل خشم کودکان دبستانی نام برد.در بازی «پاره پاره کردن روزنامه» از کودک بخواهید تا ابتدا دست راستش را بالا برده و تعهد دهد که بعد از اتمام بازی تمام کاغذ‌پاره‌ها را جمع میکند. سپس چندین روزنامه باطله به دهید و از او بخواهید تا به شیوه‌ای که خودش می خواهد روزنامه‌ها را تکه تکه کند، آنها را به هوا بریزد و با صدای بلند هورا و فریاد بکشد.دو سه دقیقه بعد، بچه‌ها دچار تغییرات هیجانی می‌شوند که تأثیر آن در کنترل خشم و پرخاشگری آنها موثر است.بچه‌ها باید در انتهای بازی کاغذهای باطله را جمع کنند. قطعا با انجام این راهکارها به خوبی می تونید اوضاع رو به سمت مثبت مدیریت کنید. اگر قبل از پرخاشگر شدن کودک موارد بالا رعایت بشه قطعا کودکی پرخاشگر نخواهید داشت. در پایان توصیه میشود، چنانچه این رفتار کودک همچنان تداوم یافت از راهنماییهای یک روانشناس متخصص در زمینه مشکلات کودکان نیز استفاده کنید
پرخاشگری در کودکان
خشم و عصبانیت در کودکان نوپا تا سن ۵ سالگی رفتاری طبیعی است.در این سنین که کودک از مهارت گفتاری برخوردار نیستند؛ برای بیان احساسات و اعتراض خود، به خشم و پرخاشگری متوسل می شوند.هرچه سن کودک بیشتر شده و دایره واژگان او تکمیل می شود، رفتارهای پرخاشگرانه کمرنگ تر می شوند. در این بین والدین نقشی مؤثر در اصلاح رفتار کودک پرخاشگر دارند.معمولاً رفتارهای پرخاشگرانه با رسیدن کودک به سن مدرسه با رفتارهای مناسب تری جایگزین می شود، اما در بسیاری از موارد خشم و عصبانیت همچنان با کودک باقی می ماند. وراثت می تواند نقش در پر خاشگری کودک شما داشته باشد ، ولی عمده علت پرخاشگری کودکان عامل های بیرونی است که عبارت است از: ۱-پرخاشگری محیط وخانواده(کودک شاهد پرخاشگری وتعارض والدین است) ۲-تنبیه کلامی وتهدید(کودک مرتب تنبیه کلامی،سرزنش وتهدید می شود) ۳-کودک‌برنامه تلویزیون وبازی های رایانه ای و گوشی های همراه را می بیندوانجام می دهد. کودکان به ویژه در سنین زیر هفت سال مشاهده گرها و الگوبردارهای بسیار توانمندی هستند. اگر والدین کودکان، پرخاشگری و خشونت را بروز بدهند یا کودکان فیلم و کارتن های خشونت آمیز ببینند و بازی های همراه با پرخاشگری را انجام بدهند به راحتی می توانند پرخاشگری را در رفتارهای روزمره خودشان هم نشان بدهند. از جمله دلایل پرخاشگری میتوان به موارد زیر اشاره کرد : -تداوم و عدم درمان مشكلات اضطرابي -كمبود اعتماد به نفس -عدم توانايي در كنترل موثر هيجانات و احساسات -ناتواني در بيان صحيح درد و يا حالتهاي نامساعد فيزيكي -مشكلات گفتاري -اشکالات ارتباطی و ناتوانی در برقراری تعامل صحیح و مثبت با سایرین -ناکامی های کودک -محیط های بدور از تفاهم و مسالمت -خستگی و گرسنگی -بر انگیخته شدن حس حسادت -تولد فرزند جدید -ارضای تمام خواست ها و نیاز های کودکان -ادراک اشتباه مقاصد دیگران هنگامی که کودک پرخاشگری میکند، میتوانید با کاربرد این واژه‌ها او را در شناخت احساساتش یاری کنید . مثلاً به او بگویید : ّ به نظر میرسد تو خسته‌ای فکر میکنم ناراحتی چه چیزی تو را عصبانی کرده، و… به مرور کودک هم به احساسات خود شناخت پیدا میکند و هم کاربرد واژه‌ها را یاد میگیرد و هم میتواند حس خود را به درستی در قالب کلمات بر زبان بیاورد.توانایی نام گذاری هیجان ها به آرامش و کنترل بیشتر کودک بر خود کمک می کند . بعد از اینکه کودک به این درک و فهم رسید، میتوان راه‌های عملی کنترل خشم را به او آموزش داد و به او یاد داد هنگام عصبانیت به‌جای پرخاش و فریادزدن میتوان کارهایی انجام داد تا به نحو شایسته‌ای عصبانیت را تخلیه کرد و تحت کنترل درآورد. کارهایی مثل توپ شوت‌کردن، نقاشی‌کشیدن روی کاغذ،آوازخواندن، موسیقی گوش‌کردن و انواع کارهایی که میتوان برای کنترل خشم کشف کرد و به کار برد. هروقت کودک هریک از این کارها را انجام داد، او را تشویق و تحسین کنیم. از بازی «پاره پاره کردن روزنامه» می توان به عنوان راهی جهت کنترل خشم کودکان دبستانی نام برد.در بازی «پاره پاره کردن روزنامه» از کودک بخواهید تا ابتدا دست راستش را بالا برده و تعهد دهد که بعد از اتمام بازی تمام کاغذ‌پاره‌ها را جمع میکند. سپس چندین روزنامه باطله به دهید و از او بخواهید تا به شیوه‌ای که خودش می خواهد روزنامه‌ها را تکه تکه کند، آنها را به هوا بریزد و با صدای بلند هورا و فریاد بکشد.دو سه دقیقه بعد، بچه‌ها دچار تغییرات هیجانی می‌شوند که تأثیر آن در کنترل خشم و پرخاشگری آنها موثر است.بچه‌ها باید در انتهای بازی کاغذهای باطله را جمع کنند. قطعا با انجام این راهکارها به خوبی می تونید اوضاع رو به سمت مثبت مدیریت کنید. اگر قبل از پرخاشگر شدن کودک موارد بالا رعایت بشه قطعا کودکی پرخاشگر نخواهید داشت. در پایان توصیه میشود، چنانچه این رفتار کودک همچنان تداوم یافت از راهنماییهای یک روانشناس متخصص در زمینه مشکلات کودکان نیز استفاده کنید.
ایده خلاقانه ی معلم برای دانش آموزان در زمان شیوع کرونا
ایده خلاقانه ی معلم برای دانش آموزان در زمان شیوع کرونا
تقویت مهارت روخوانی و روان خوانی…
تمرین های کلیدی جهت تقویت مهارت روخوانی و روان خوانی. ✔️ کپی کردن و نقاشی کردن کلمات و حروف و… ✔️ تشخیص شکل از زمینه ✔️ ترسیم کلمات در فضا ✔️ پیدا کردن تفاوت در یک سری از کلمات ✔️ داستان خوانی با صدای بلند ✔️ خواندن شعر ✔️ پیدا کردن حروف متفاوت در یک متن 💎 لطفا در این روزها برای فرزندانمان وقت بگذاریم نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی – شماره مطب ۰۲۱- ۸۸۸۳۸۱۱۹
لیوان چینی
☑️ خبر: به علت وضعیت پایداری آلودگی هوا، زنگ ورزش مدارس شهرتهران روزهای یکشنبه و دوشنبه (۲۳ و ۲۴ آبانماه) تعطیل خواهد بود. به گزارش اداره اطلاع رسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش شهرتهران،توصيه به مدیران و مسئولان مدارس توصیه اين است که در زنگ تفریح و مراسم صبحگاه با توجه به وضعیت کنونی آلودگی هوا، دانش‌آموزان کمتر در معرض آلودگی قرار گیرند. همچنین پیشنهاد می شود زنگ تفریح مدارس درکلاس‌های درس برگزار شود و از فعالیت بدنی دانش‌آموزان در حیاط مدرسه جلوگیری شود. البته حذف ورزش در حیاط الزاما به معنی حذف زنگ ورزش نباید باشه.میشه از گزینه هایی مثل ورزش لیوان چینی توی کلاس استفاده کرد..
ارتباط والدین و فرزندان
همه والدین آرزو دارند که بهترین پدر و مادر باشند،اما به راستی چکونه این ممکن است؟ پدر یا مادری که هم می‌توانند فرزندان‌شان را بخوبی تربیت کنند و خوب و بد را به آنها بیاموزند و هم رابطه‌ای دوستانه و موفق با آنها برقرار کنند. ارتباط والدین و فرزندان چگونه می توان بر همه سختیها و مشکلات زندگی غلبه کرد و در عین حال با فرزندان نیز با نرمش و خونسردی برخورد کرد. بعضی وقتی می خواهند با فرزندشان دوست باشند، دیگر نمی توانند او را بدرستی تربیت کنند و به اشتباه تصور می کنند دوست بودن به معنای تائیدکردن همه کارهای اوست و گروهی دیگر هم هستند که فقط می خواهند امر و نهی کنند و نمی دانند بچه ها به محبت و دوستی والدین هم نیاز دارند. متخصصان و کارشناسان اما نظر دیگری دارند و می گویند پدر و مادرها هم باید به فرزندان شان محبت کرده و هم باید به شیوه صحیح آنها را تربیت کنند. بنابراین بد نیست این راهکارها را در نظر داشته باشید، شاید به شما کمک کند تا در تربیت فرزندتان موفق عمل کنید: آرامش در هر کاری رمز موفقیت است. پس صبور باشید و استرس را از خود دور کنید.هرگز به فرزند خود بر چسب نزنید و او را با کسی مقایسه نکنید زیرا اثرات نا مطلوب آن غیر قابل جبران است.زدن برچسبهای منفی اثر تخریبی زیادی در بر دارد(مثل کوچولوی وسواسی من یا نادان کوچولو و…) به احساسات درونی خود اطمینان داشته باشید. شاید شنیده باشید که میزان مناسب خواب،تغذیه،تماشای تلویزیون و …بهتر است برای کودک در حد استاندارد صورت گیرد.به همین دلیل گاهی اوقات احساس گناه کرده و تصور میکنید وظیفه خود را به خوبی نرسانده اید.ولی بهتر است بدانید که هیچ کس فرزندتان را بهتر از شما نمیشناسد.بنابراین بهتر است به احساسات و تصمیمات خود نسبت به کودکتان اطمینان داشته باشید. مراقب اعمال و رفتار خود باشید. مطمئن باشید شما الگوی کودکانتان هستید.آنها اعمال شما را زیر ذره بین دارند.و از کارهایتان کپی برداری می کنند. از این فرصت استفاده کنید و دست به کارهایی بزنید که انتظار انجام آن را دارید. این شما هستید که اعمال و رفتار کودکانتان را شکل داده و آنها را آماده یک زندگی جدید می کنید. به کودکان خود اجازه دهید که اشتباه کنند و از اشتباهات خود درس بگیرند. تنها در صورتی که احتمال برود به آنها آسیبی میرسد مداخله کنید و آنها را از انجام کار مورد نظر بر حذر دارید. بگذارید بچه کاری را که دوست دارد انجام دهد. هنگامی که به کودکتان اجازه می دهید هر کاری را که دوست دارد انجام دهد این فرصت را به او میدهید که آرزوها و افکار خود را دنبال کند. اگر می بینید که کودکتان به کاری که مورد علاقه شماست تمایلی نشان نمی دهد او را وادار به انجام آن نکنید. زیرا با این کار به او می گویید که نظر و عقیده ی او محترم نیست و باید تن به خواسته های دیگران بدهد.بر عکس بهتر است در مواقعی شما به پیشنهادات او پاسخ مثبت بدهید.
چگونه توانایی خواندن کودکی را که به زودی خواندن را آغاز خواهد کرد ارزیابی کنیم؟
چگونه توانایی خواندن کودکی را که به زودی خواندن را آغاز خواهد کرد ارزیابی کنیم؟ چگونه ارزیابی کنیم؟ بررسی های توانایی خواندن را همان گونه که یک پزشک، جدول رشد کودک را مشاهده می کند، انجام دهید. در پی یک الگوی ثابت رشد با کاهش و افزایش های اندک باشید. این نشانه ی سلامتی و به این معناست که فرزند شما درحال پیشرفت درخواندن است. دوره های سنی یا پایه ای برای هر بررسی در این مقاله آمده اند، اما تنها به عنوان یک راهنما عمل می کنند. پیشنهاد می کنیم حتی اگر فرزند شما هم اکنون در سن مدرسه است، با بررسی توانایی خواندن برای خردسالان و کودکان شروع کنید و سپس پیش بروید. در این صورت، خواهید توانست تبدیل تدریجی کودک تان را به یک کتاب خوان مستقل، بهتر ارزیابی کنید. والدین چگونه می توانند کمک کنند؟ مادر و پدر نقش مهمی در هر مرحله از رشد توانایی خواندن فرزندان خود دارند. در حالی که پیشرفت کودکتان را زیر نظر دارید، به یاد داشته باشید خودتان هم باید خلاقیت به خرج دهید و فکر کنید چه کارهایی می توان کرد تا علاقه و مهارت های او را افزایش داد. ارزیابی توانایی خواندن به چه معناست؟ توجه داشته باشید که پاسخ های شما بیشتر به پرسش های مربوط به کدام گزینه هاست. اگر پاسخ هایتان بیشتر به گزینه ی الف مربوط می شوند، کودک شما هنوز در گام های نخستین این مرحله است. اگر پاسخ ها بیشتر گزینه ی ب هستند، کودک در سطح متوسط این مرحله است. اگر بیشتر گزینه ی ج را انتخاب کرده اید، احتمالا او در حال نزدیک شدن به مرحله ی بعدی خواندن است. در صورتی که نگرانی ویژه ای در زمینه ی پیشرفت توانایی خواندن در کودک تان دارید، با آموزگار او یا کارشناس کودکان مشورت کنید. کودکان هنگامی که بیشتر حروف الفبا و برخی صداهای آن ها را می شناسند، به زودی کتاب خوان های واقعی می شوند( کتاب خوان های بالقوه اند. آن ها ممکن است بپرسند: «آیا این واژه چکمه خوانده می شود» و واژه ای را در صفحه نشان دهند که با «چ» شروع می شود. ه ممکن است یک داستان رانیز با جزئیات بیشتر بازگو کنند یا از زبانی شبیه کتاب استفاده کنند، مانند عبارت «یک بار برای همیشه». آیا کودک شما: ١. داستان هایی را تعریف می کند که آغاز، میانه و پایان دارند؟ الف: هنوز نه ب: گاهی ج: بیش تر وقت ها ٢. به کتاب نگاه می کند و می پرسد :«کجا این را می گوید؟» یا «این چه می گوید؟»؟ الف:هنوز نه ب: گاهی ج: بیش تر وقت ها ٣. زمانی را به نگاه کردن به کتاب ها به صورت مستقل می گذراند؟ الف: هنوز نه ب: گاهی ج: بیش تر وقت ها ٤. به جای بازی، کتاب می خواند ؟ الف: هنوز نه ب: گاهی ج: بیش تر وقت ها آیا کودک شما می تواند: ١. همراه با هر حرف الفبا، صدای آن را بگوید ؟ الف: هنوز نه ب: برخی صداها ج: بیش ترصداها ٢. واژگانی را در یک کتاب جذاب تشخیص دهد و از روی شکل شان بخواند؟ الف:هنوز نه ب: واژه های اندکی را ج: واژه های زیادی را ٣. به پرسش های مربوط به داستان های دارای پایان باز پاسخ دهد، مانند: «توفکر می کنی او چه احساسی دارد؟» الف:هنوز نه ب: گاهی ج: بیشتر وقت ها ٤. حروف الفبا را بنویسد. الف: هنوز نه ب: برخی حروف را ج: بیش تر حروف را نگران نباشید! طبیعی است که کودک شما: ١. مدت زیادی در این مرحله بماند. ٢. حروف یا واژگانی را بنویسد که شما نمی توانید تشخیص دهید. از کودک تان بخواهید آن ها را برای شما بخواند. ٣. حروفی را که شبیه هم هستند، با هم اشتباه بگیرد.
وظیفه خانه و مدرسه در قبال کلاس اولی ها
وظیفه خانه و مدرسه در قبال کلاس اولی ها۶سالگی سنی است که در کشور ما کودک وارد دبستان می شود این دوران دوران بسیار حساسی است که ظرافت ها و انعطاف پذیری خاص خود را دارد و دلیل حساس بودن آن وارد شدن به محیط آموزشی با قوانین خاص خود و مسوولیت پذیری رسمی از این محیط حال از تکالیف گرفته تا مقررات آموزشگاه است ولی آنچه مهم است. وظایف اولیا و مربیان است که اگر هرکدام از این دو گروه وظایف خود را خوب انجام ندهند، کودک با مشکل روبه رو خواهد شد. به طور خلاصه به مواردی از وظایف هر کدام اشاره می شود. الف ) وظایف اولیا: اولیا موظفند به صحبت فرزندان خود گوش کنند و پاسخ پرسشهای آنان را با توجه به توان ذهنی آنان بیان کنند. پیش از ورود به دبستان ، از آموزش الفبا و تدریس اعداد و ارقام خودداری شود. حتی کودک ممکن است در این زمان از ۱تا ۱۰۰یا بیشتر به صورت طوطی وار شمارش کند؛ اما این به آن معنا نیست که مفهوم ریاضی را یاد گرفته است. والدین محترم پیش از این که فرزندشان به کلاس درس وارد شود، باید حساسیت های روحی و مشکلات جسمی او را به دفتر مدرسه اطلاع داده و این اطلاعات در اختیار معلم قرار گیرد. نوآموزان دیگر را به رخ فرزندان خود نکشند. والدین به نمره زیر ۲۰حساسیت نشان ندهند. تدریس خودسرانه بعضی اولیا ممکن است با تدریس معلم مغایرت داشته باشد و این عامل باعث زدگی دانش آموز می شود؛ بنابراین هر گونه کمک به دانش آموزان ضعیف باید با هماهنگی معلم و با توجه به روشهای تدریس صورت گیرد. پدر و مادر درباره تربیت کودک باید با یکدیگر به همدلی و تفاهم برسند. حل مشکل صبحانه گریزی کودک نیز حائز اهمیت است ؛ چون تحقیقات صورت گرفته بیانگر آن است که صبحانه گریزی باعث افت یادگیری می شود. ب) وظایف مربیان : کارکنان دبستان با خوشرویی و مهربانی و شادی در روز ورود نوآموزان با آنان برخورد کنند و این روز را جشن بگیرند؛ زیرا تجربه نشان داده که اولین روز ورود به دبستان ، هم از نظر شکل ظاهری ساختمان ، هم نحوه برخورد کارکنان دبستان و هم حضور دیگر نوآموزان جدید در ذهن هر انسانی نقش می بندد و به صورت خاطره می ماند. استفاده از معلمان با تجربه و دوره دیده و در صورت امکان استفاده از افراد لیسانس برای تدریس پایه اول. جای نشستن نوآموز در کلاس با توجه به اطلاعات اولیه که در اختیار معلم قرار گرفته – قدرت بینایی ، شنوایی ، شیطنت ، بازیگوشی ، چپ دستی و نظر دانش آموز – همان روز اول به طور موقت تعیین شود. تقسیم محبت به صورت عادلانه بین دانش آموزان صورت گیرد. پر کردن خلائ محبت برای دانش آموزانی که به عللهای مختلف پدر یا مادر خود را از دست داده اند. توجه به تفاوت های فردی کودکان. آموزش شیوه سوال کردن از معلم یا صحبت کردن در جمع به دانش آموز. توجه به بهداشت فردی و گروهی. استفاده از آموزش های مستقیم ، غیرمستقیم و نیمه مستقیم هر کدام در جای خود و استفاده از داستان های دینی کوتاه در زمان تدریس درس قرآن. ایجاد نکردن محدودیت برای خلاقیت دانش آموزان. استفاده نکردن از کتابچه های دیکته شب در خانه و آموزشگاه ؛ زیرا خلاقیت دانش آموز از او گرفته می شود. استفاده نکردن از مشق به عنوان تنبیه یا جریمه. استفاده از روشهای خاص روان شناسی برای دانش آموزانی که هنگام نوشتن ، به علت اضطراب یا عوامل دیگر، کف دستشان عرق می کند و گریه می کنند. معمولا بعضی از دانش آموزان پایه اول روزی چند بار می پرسند چند زنگ داریم ، زنگ چندم است ، کی به خانه می رویم. این امر طبیعی است و مربیان باید با صبر و حوصله با این عزیزان برخوردی سنجیده داشته باشند. درباره تکلیف شب ، دو نظریه موافق و مخالف وجود دارد. موافقان معتقدند به شرط این که مشق شب طولانی نباشد، باعث تداوم ارتباط میان مدرسه و شاگردان می شود و مانع می گردد که بچه ها در بازگشت به خانه ، وظایف تحصیلی خود را فراموش کنند و همچنین موجب تثبیت یادگیری و عادت به مطالعه می شود. مخالفان نیز تکالیف شب را در سطح ابتدایی کاری بیهوده ، اضطراب زا و… می دانند.به هر حال بهتر آن است که در هفته های اول به دانش آموزان پایه اول تکلیف شب گفته نشود و پس از سپری شدن چندهفته ، با توجه به تفاوت های فردی و توان روحی آنان و با توجه به روشهای تدریس و پیشرفت دانش آموزان ، این کار صورت گیرد. منبع : جام جم
این کار والدین، کودکان را لجباز می کند
این کار والدین، کودکان را لجباز می کند والدین هنگام دعوای بین فرزندان اعتماد به نفس خود را حفظ کرده و به هیچ عنوان وارد درگیری بین کودکان نشوند و حتی از فرزندان طرفداری نکنند چرا که این مهم موجب احساس برتری طلبی والدین بین فرزندان خواهدشد. لجبازی بیشتر در فرزندان اول شایع تر است، این مهم به این دلیل است که مادر میخواهد فرزندش را در بهترین شرایط ممکن تربیت کند و کنترل بیشتری بر رفتارهای وی داشته باشد که در نتیجه موجب بروز لجبازی در کودک میشود. به منظور کاهش لجبازی فرزندان، والدین از بکن و نکن های بی مورد در حضور فرزندان بپرهیزند چرا که وسواس مادر و بکن نکن های شدید به بروز مشکلات عصبی و پرخاشگری کودک میشود. والدین هنگان بروز رفتار با فرزندان باید با همدیگر هماهنگ باشند، همچنین سعی کنند نظارت ها را در محیط داخل منزل بر روی کودک کاهش دهند و به کودک خود آزادی عمل بیشتری بدهند. والدین هنگام دعوای بین فرزندان اعتماد به نفس خود را حفظ کرده و به هیچ عنوان وارد درگیری بین کودکان نشوند و حتی از فرزندان طرفداری نکنند چرا که این مهم موجب احساس برتری طلبی والدین بین فرزندان خواهدشد. والدین هنگام انجام رفتار سازنده و خوب فرزندان نیز فرزند را تشویق کنند و با آموزش رفتار سازنده و منطقی سعی کنند جهت کاهش رفتارهای بد از سوی فرزندان برآیند.
وقتی کودک در خانه ، بی‌ادب است…
دستهای از کودکان کم سن و سال در خانه رفتارهای بدی دارند و به سایر فرزندان خانه القاب نامناسبی نسبت میدهند یا رفتارهای ناشایستی دارند. در این صورت شاید به این فکر کنید که چطور باید این کودک را کنترل کنید تا حرفهای نامناسبی به زبان نیاورد. در این مواقع این روشها را دنبال کنید: – به رفتارهای زشت و مسخره کودک نخندید و مراقب باشید کسی این کار را انجام ندهد. خندیدن کودک را تشویق میکند تا این رفتار را منبع شوخی و سرگرمی بداند. – به جای تنبیه و فریاد، آموزش دهید. او را سرزنش نکنید. از او بخواهید به دلیل رفتار نامناسب عذرخواهی کند. به‌طور مثال بگویید: « پرخاشگری کار خوبی نیست و اگر چنین کاری انجام دادی، باید بگویی ببخشید.» – در صورتی‌که کودک تلاش میکند شما را عصبانی کند، بهترین توصیه این است که بی‌تفاوت باشید و به او توجهی نکنید سپس در فرصتی مناسب درباره این موضوع با کودکتان حرف بزنید. – به چشمانش نگاه کنید، سپس به او بگویید: « هر وقت رفتارت خوب باشه، مامان خوشحال میشه.» وقتی هم که کار خوبی انجام داد، او را تحسین کنید. – الگوی رفتاری خوبی باشید. زمانی که نمی‌توانید با همسرتان بالغ صحبت کنید انتظار نداشته باشید که کودک هم با ادب باشد. نگارنده : سرکار خانم شیما وفا – متخصص روانشناسی تربیتی – شماره مطب ۰۲۱ ۸۸۸۳۸۱۱۹
پربازدید ها
تمامی حقوق برای این وب سایت محفوظ است