خشم و عصبانیت در کودکان نوپا تا سن ۵ سالگی رفتاری طبیعی است.در این سنین که کودک از مهارت گفتاری برخوردار نیستند؛ برای بیان احساسات و اعتراض خود، به خشم و پرخاشگری متوسل می شوند.هرچه سن کودک بیشتر شده و دایره واژگان او تکمیل می شود، رفتارهای پرخاشگرانه کمرنگ تر می شوند.<br><br>در این بین والدین نقشی مؤثر در اصلاح رفتار کودک پرخاشگر دارند.معمولاً رفتارهای پرخاشگرانه با رسیدن کودک به سن مدرسه با رفتارهای مناسب تری جایگزین می شود، اما در بسیاری از موارد خشم و عصبانیت همچنان با کودک باقی می ماند.<br>وراثت می تواند نقش در پر خاشگری کودک شما داشته باشد ، ولی عمده علت پرخاشگری کودکان عامل های بیرونی است که عبارت است از:<br>۱-پرخاشگری محیط وخانواده(کودک شاهد پرخاشگری وتعارض والدین است)<br>۲-تنبیه کلامی وتهدید(کودک مرتب تنبیه کلامی،سرزنش وتهدید می شود)<br>۳-کودک‌برنامه تلویزیون وبازی های رایانه ای و گوشی های همراه را می ‌بیندوانجام می دهد.<br>کودکان به ویژه در سنین زیر هفت سال مشاهده گرها و الگوبردارهای بسیار توانمندی هستند.<br>اگر والدین کودکان، پرخاشگری و خشونت را بروز بدهند یا کودکان فیلم و کارتن های خشونت آمیز ببینند و بازی های همراه با پرخاشگری را انجام بدهند به راحتی می توانند پرخاشگری را در رفتارهای روزمره خودشان هم نشان بدهند. از جمله دلایل پرخاشگری میتوان به موارد زیر اشاره کرد :<br>-تداوم و عدم درمان مشكلات اضطرابي<br>-كمبود اعتماد به نفس<br>-عدم توانايي در كنترل موثر هيجانات و احساسات<br>-ناتواني در بيان صحيح درد و يا حالتهاي نامساعد فيزيكي<br>-مشكلات گفتاري<br>-اشکالات ارتباطی و ناتوانی در برقراری تعامل صحیح و مثبت با سایرین<br>-ناکامی های کودک<br>-محیط های بدور از تفاهم و مسالمت<br>-خستگی و گرسنگی<br>-بر انگیخته شدن حس حسادت<br>-تولد فرزند جدید<br>-ارضای تمام خواست ها و نیاز های کودکان<br>-ادراک اشتباه مقاصد دیگران<br>هنگامی‌ که کودک پرخاشگری می‌کند، می‌توانید با کاربرد این واژه‌ها او را در شناخت احساساتش یاری کنید .<br>مثلاً به او بگویید :<br>ّ به نظر می‌رسد تو خسته‌ای<br>فکر می‌کنم ناراحتی<br>چه چیزی تو را عصبانی کرده، و…<br>به مرور کودک هم به احساسات خود شناخت پیدا می‌کند و هم کاربرد واژه‌ها را یاد می‌گیرد و هم می‌تواند حس خود را به درستی در قالب کلمات بر زبان بیاورد.توانایی نام گذاری هیجان ها به آرامش و کنترل بیشتر کودک بر خود کمک می کند .<br>بعد از این‌که کودک به این درک و فهم رسید، می‌توان راه‌های عملی کنترل خشم را به او آموزش داد و به او یاد داد هنگام عصبانیت به‌جای پرخاش و فریادزدن می‌توان کارهایی انجام داد تا به نحو شایسته‌ای عصبانیت را تخلیه کرد و تحت کنترل درآورد. کارهایی مثل توپ شوت‌کردن، نقاشی‌کشیدن روی کاغذ،آوازخواندن، موسیقی گوش‌کردن و انواع کارهایی که می‌توان برای کنترل خشم کشف کرد و به کار برد. هروقت کودک هریک از این کارها را انجام داد، او را تشویق و تحسین کنیم.<br>از بازی «پاره پاره کردن روزنامه» می توان به عنوان راهی جهت کنترل خشم کودکان دبستانی نام برد.در بازی «پاره پاره کردن روزنامه» از کودک بخواهید تا ابتدا دست راستش را بالا برده و تعهد دهد که بعد از اتمام بازی تمام کاغذ‌پاره‌ها را جمع می‌کند.<br><br>سپس چندین روزنامه باطله به دهید و از او بخواهید تا به شیوه‌ای که خودش می خواهد روزنامه‌ها را تکه تکه کند، آنها را به هوا بریزد و با صدای بلند هورا و فریاد بکشد.دو سه دقیقه بعد، بچه‌ها دچار تغییرات هیجانی می‌شوند که تأثیر آن در کنترل خشم و پرخاشگری آنها موثر است.بچه‌ها باید در انتهای بازی کاغذهای باطله را جمع ‌کنند.<br><br>قطعا با انجام این راهکارها به خوبی می تونید اوضاع رو به سمت مثبت مدیریت کنید.<br>اگر قبل از پرخاشگر شدن کودک موارد بالا رعایت بشه قطعا کودکی پرخاشگر نخواهید داشت.<br>در پایان توصیه میشود، چنانچه این رفتار کودک همچنان تداوم یافت از راهنماییهای یک روانشناس متخصص در زمینه مشکلات کودکان نیز استفاده کنید.