یافته‌های محققان نشان می‌دهد افرادی که از آسیب ضربه مغزی رنج می‌برند، دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به اختلال‌ کم‌ توجهی‌-بیش‌ فعالی‌ قرار دارند.<br><br>افزایش خطر ابتلا به بیش‌ فعالی‌ با آسیب ضربه مغزی<br>در یکی از مطالعات اخیر که در مجله تحقیقات روانپزشکی منتشر شده است، از داده‌های به دست آمده از یک نظرسنجی تلفنی از ساکنان انتاریو، کانادا استفاده شد. این داده‌ها حاکی از ارتباط نزدیک اختلال‌ کم‌ توجهی‌-بیش‌ فعالی‌ (ADHD) با آسیب ضربه‌ مغزی (TBI) هستند. یافته‌های محققان نشان می‌دهد افرادی که از آسیب ضربه مغزی رنج می‌برند، دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به اختلال‌ کم‌ توجهی‌-بیش‌ فعالی‌ قرار دارند.<br>اختلال‌ کم‌ توجهی‌-بیش‌ فعالی‌ یک اختلال رفتاری مزمن است که با مشکلاتی از قبیل رفتار تکانشی و عدم توجه همراه است. این وضعیت به طور معمول در دوران کودکی آغاز شده و اغلب در بزرگسالی ادامه می‌یابد. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، در سال ۲۰۱۱، حدود ۱۱ درصد از کودکان آمریکایی ۴ تا ۱۷ سال (۶. ۴ میلیون نفر) به اختلال‌ کم‌ توجهی‌-بیش‌ فعالی‌ مبتلا شده‌اند. این رقم کماکان رو به افزایش است.<br>در همین حال، گزارشات حاکی از آن است که در سال ۲۰۱۰، حدود ۲. ۵ میلیون نفر دچار آسیب ضربه مغزی شده‌اند. سازمان بهداشت جهانی معتقد است که تا سال ۲۰۲۰، آسیب ضربه مغزی پس از بیماری‌های قلبی و افسردگی به سومین عامل بیماری و ناتوانی در جهان تبدیل خواهد شد. تحقیقات پیشین نشان می‌دهند که اختلال‌ کم‌ توجهی‌-بیش‌ فعالی‌ با آسیب ضربه‌ مغزی در دوران کودکی ارتباط نزدیکی دارد.<br>این امر چندان تعجب‌آور نیست؛ چون برخی از عوارض آسیب ضربه مغزی مانند مشکلات حافظه و اختلال توجه، ناتوانی در برنامه‌ریزی و سازمان‌دهی در پردازش و تلفظ حروف صدادار و رفتارهای تکانشی، مشابه علائم اختلال‌ کم‌ توجهی‌-بیش‌ فعالی‌ هستند.<br>(منبع: nhs)